ΣΦΑ : Δυστυχώς...

Δυστυχώς, η ομάδα έφυγε απο το Χαριλάου μόνον με έναν βαθμό κι αυτή η αίσθηση πίκρας που αφήνει στο στόμα το αποτέλεσμα του αγώνα, δείχνει ξακάθαρα και την εικόνα του.

Αν και στο πρώτο ημίχρονο δεν παρουσίασε τίποτα ιδιαίτερο, αφού η κακή απόδοση των Σίμιτς και Πούρι δεν της επέτρεπε να αναπτυχθεί ουσιαστικά, δεν κινδύνεψε, αφού σωστά οργανωμένη στην άμυνα, εξουδετέρωνε με ευκολία τις επιθέσεις του άρη. Μάλιστα, έφτασε πιό κοντά στο γκολ από τον αντίπαλό της στο 25', σε εκτέλεση κόρνερ από τον Κανόμπιο και κεφαλιά του Ιγκλέσιας, που ήταν και η μοναδική άξια λόγου φάση του πρώτου ημιχρόνου.

Στο δεύτερο ημίχρονο η ομάδα παρουσίασε τα συνήθη μειονεκτήματά της.

Στιγμιαία σκοτοδίνη και βραδεία αντίδραση στην άμυνα, για πολλοστή φορά σε "στημένο" και 1-0 στο 54' από κεφαλιά του Λαζαρίδη και αναποτελεσματικότητα που δεν της επέτρεψε να ανοίξει το σκορ, αφού ο Ιγκλέσιας κατόρθωσε να αστοχήσει στην κραυγαλέα ευκαιρία που του παρουσιάστηκε στο 47' ή να προηγηθεί, αφού μετά την ισοφάριση απο το Μακίνουα στο 76', Μετίν, Γκέρεμι, Μακίνουα και Κουζέν (στη κεφαλιά  του οποίου τo δοκάρι ήταν το δεύτερο ατομικό και το πέμπτο συνολικά για την ομάδα) απέτυχαν να στείλουν τη μπάλα στα δίχτυα, σε ένα διάστημα που η ομάδα απέδιδε πολύ καλά.

Δυστυχώς, οι βαθμοί που "χάρισε" η ομάδα στο Χαριλάου, της στέρησαν τη δυνατότητα να ξεκολλήσει απο τα χαμηλά της βαθμολογίας αλλά και να τονωθεί ψυχολογικά ενόψει της δύσκολης συνέχειας.

Παχνίδια σαν αυτά με τον άρη, όπου ο αντίπαλος λέει κι ευχαριστώ για τον βαθμό που απέσπασε, η ΑΕΛ οφείλει να τα κερδίζει με συνοπτικές διαδικασίες.

Η φανέλα της είναι "μεγάλη" αλλά υποχρεούται να το αποδεικνύει και στο γήπεδο, όπως το κάνει ο κόσμος της κάθε φορά που του δίνεται η ευκαιρία.

ΑΕΛ: Αμπάρης, Νταμπίζας, Ταυλαρίδης, Ταλ, Κατσιαρός, Ιγκλέσιας (69’ Γκέρεμι), Ρομέου, Κανόμπιο, Σίμιτς (63’ Μακίνουα), Κουζάν, Πούρι (57’ Μετίν).