Τα δεδομένα με τα οποία η ΑΕΛ συνεχίζει την πορεία της μπαίνοντας επί της ουσίας στη νέα αγωνιστική σεζόν, τα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει, το οικονομικό status που έχει διαμορφωθεί, την αχαριστία που βίωσε από πρώην ποδοσφαιριστές και συνεργάτες, την απόφασή του να σηκώσει με κάθε προσωπικό τίμημα το βάρος, αλλά και την ανάγκη στήριξης από ολόκληρη την πόλη της Λάρισας γιατί «μόνος εγώ δεν φτάνω», τόνισε ο πρόεδρος της ΠΑΕ ΑΕΛ, Κώστας Πηλαδάκης, στη συνέντευξη Τύπου που έλαβε χώρα σήμερα το μεσημέρι στο AEL FC ARENA. Ταυτόχρονα έκρουσε τον "κώδωνα του κινδύνου" και για την οικονομική ζημία με την οποία κινδυνεύει η ομάδα από πιθανά πρόστιμα από συμπεριφορές των φιλάθλων.
Ο Κώστας Πηλαδάκης ξεκίνησε την αναδρομή στα κωμικά γεγονότα γύρω από τις διαδικασίες κάθαρσης καταλήγοντας ότι «προφανώς η ΑΕΛ στη Super League τους δημιουργεί ένα θεματάκι. Η μοναδική αλήθεια την οποία θα μπορούσαν να πουν όλοι οι εμπλεκόμενοι στα σκάνδαλα και τις αποφάσεις θα ήταν: «Κύριοι της ΑΕΛ, κύριε Πηλαδάκη, δεν σας γουστάρουμε». Συνέχισε με τις προσφυγές: «Η ομάδα θα πληρώσει αυτούς τους κυρίους, όπως έκανε όλα αυτά τα 8 χρόνια και θα συνεχίσει να το κάνει, έστω με κόπο και κάποιες καθυστερήσεις. Αυτά τα λέω για να μην ξεχνάμε. Το μεγαλύτερο σχολείο της ζωής μου ήταν η ΑΕΛ. Γνώρισα και χαρά, αλλά τέτοια αγνωμοσύνη δεν συνάντησα σε καμία άλλη δραστηριότητα της ζωής μου». Εν συνεχεία το γήπεδο, οι υποχρεώσεις «που δεν συγκρίνονται με τις αντίστοιχες υποχρεώσεις της πλειοψηφίας των ομάδων της Super League», η υπόθεση Καβακά, το οικονομικό status με τις μηδέν χορηγίες: «Κι αν το ελληνικό κράτος που μας έχει βγάλει την ψυχή, μας είχε επιστρέψει το ΦΠΑ που δικαιούμαστε, αυτή τη στιγμή δεν θα είχαμε ούτε μια δραχμή χρέος, θα είχαμε προσλάβει άλλα 10-20 άτομα στο γήπεδο και η ομάδα δεν θα διασύρονταν από τον κάθε παπάρα που βγαίνει και λέει ότι είμαστε απλήρωτοι». Η Football League όπου «κανένας δεν θα μας χαριστεί» και ο μοναδικός τρόπος με τον οποίο η ΑΕΛ μπορεί να παραμείνει όρθια: «Για τη χρονιά που διανύουμε έχω να πω το εξής. Μόνος που δεν φτάνω. Όποιος αγαπάει την ΑΕΛ, πρέπει να βοηθήσει. Δε ζητιανεύουμε. Ακόμη κι αν χρειαστεί να εκποιήσω μέρος της περιουσίας που απέκτησε δουλεύοντας, θα το κάνω και η ΑΕΛ θα βγει πάλι ασπροπρόσωπη. Εγώ, ο ξένος που ήρθε εδώ πριν από 8 χρόνια, είμαι έτοιμος να το κάνω. Η πόλη είναι έτοιμη να στηρίξει την ομάδα, που δεν βρίσκεται πουθενά μπλεγμένη στα στημένα; Τι προτιμούσατε; Να ακούγατε το όνομά μου στα στημένα και να παίζαμε Super League; Μπορούν να βοηθήσουν όλοι. Οι απλοί φίλαθλοι, οι οργανωμένοι, οι αρχές της πόλης που μετά τα εγκαίνια του γηπέδου είναι εξαφανισμένοι».
Επίλογος με τις ευχαριστίες προς όλους όσοι έχουν λαμβάνειν και έχουν δείξει κατανόηση, κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στον Κρις Κόουλμαν, το τεχνικό τιμ και τους ποδοσφαιριστές, τους οποίους εξήρε για το ήθος και τη μέχρι σήμερα παρουσία τους στην ομάδα. Και το επιμύθιο: «Στις δύσκολες ώρες οι δυνατοί, γίνονται δυνατότεροι. Οι δειλοί φεύγουν. Εγώ δηλώνω «παρών» και περιμένω από το Σάββατο να δείξουμε όλοι ότι έχουν αντιληφθεί τον δύσκολο Γολγοθά που ανεβαίνουμε. Δεν θα μας χαριστεί κανείς».
Αναλυτικά:
Η αναδρομή στα γεγονότα των τελευταίων μηνών: «Θα κάνω μια σύντομη ανακεφαλαίωση για όλα όσα ζήσαμε τους τελευταίους μήνες στον φανταστικό κόσμο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Με το τέλος της σεζόν κατάπιαμε τον υποβιβασμό χωρίς να εξαιρέσουμε τα λάθη και τις ευθύνες μας, όπου ο Θεός έφερε στην επιφάνεια μια μεγάλη αποκάλυψη, αυτή των στημένων αγώνων. Αγώνες κούμπωναν σε βάρος μας. Αυτά τα κουμπώματα, έδειξαν μια τάση, μια συνήθεια και μια διαδικασία κάποιων ανθρώπων να κουμπώνουν ματς σε βάρος της ομάδας μας. Κι όλοι καταλαβαίνουμε ότι – ανεξάρτητα από τα δικά μας λάθη – αν δεν είχαν γίνει ένα-δυο τέτοια κουμπώματα η ομάδα μας δεν θα είχε πέσει. Και με τα στοιχεία που είχαν βγει στην επιφάνεια όλοι πιστέψαμε ότι κάτι πάει να γίνει, ότι θα προσχωρήσει η κάθαρση έστω σταδιακά. Κάποιες ομάδες τιμωρήθηκαν, αλλά κανείς δεν πιστεύει ότι μόνο αυτές έφταιγαν για όλα όσα έγιναν. Ζήσαμε επίσης μια διαδικασία που έδειξε εφευρέτες νόμων. Αυτός ο περιβόητος ΚΑΠ, τον οποίο τον τηρούν όποτε θέλουν. Ζήσαμε, επίσης, πρωτόδικες αποφάσεις να ανατρέπονται στον 2ο βαθμό. Και το αποκορύφωμα, η κωμική κατάσταση, τη Δευτέρα μια απόφαση να δικαιώνει την ομάδα μας και την Παρασκευή εφευρίσκουν μια δικαιολογία να μην ισχύει για μας. Να υπάρχει η περιβόητη εισήγηση για την αύξηση των ομάδων και όλοι αυτοί οι κύριοι που την Τρίτη ψήφισαν υπέρ, την Παρασκευή κοιτιόντουσαν μεταξύ τους για αν δικαιολογήσουν την αλλαγή της απόφασής τους, την οποία μάλιστα είχε αρχικά εγκρίνει και η ΕΠΟ. Προφανώς η ΑΕΛ στη Super League τους δημιουργεί ένα θεματάκι. Η μοναδική αλήθεια την οποία θα μπορούσαν να πουν όλοι οι εμπλεκόμενοι στα σκάνδαλα και τις αποφάσεις θα ήταν: «Κύριοι της ΑΕΛ, κύριε Πηλαδάκη, δεν σας γουστάρουμε».
Οι προσφυγές: «Οι προσφυγές που έχουν γίνει από την προηγούμενη χρονιά είναι πέντε. Σε όλες τις περιπτώσεις, με εξαίρεση μία (αυτή του Ταυλαρίδη, που είναι γνωστή οι εξέλιξή της), οι κύριοι αυτοί όχι μόνο δεν αναγνώρισαν τη συνυπευθυνότητά τους στον υποβιβασμό της ομάδας, αλλά διεκδίκησαν πολύ περισσότερα από τα δεδουλευμένα. Η ομάδα θα πληρώσει αυτούς τους κυρίους, όπως έκανε όλα αυτά τα 8 χρόνια και θα συνεχίσει να το κάνει, έστω με κόπο και κάποιες καθυστερήσεις. Αυτά τα λέω για να μην ξεχνάμε. Το μεγαλύτερο σχολείο της ζωής μου ήταν η ΑΕΛ. Γνώρισα και χαρά, αλλά τέτοια αγνωμοσύνη δεν συνάντησα σε καμία άλλη δραστηριότητα της ζωής μου».
Το γήπεδο: Είχαμε επίσης προβλήματα με το γήπεδο. Ανεξάρτητα από την έκβαση της δικαστικής διαφωνίας με την ΕΡΓΟ 3 αυτό το γήπεδο πρέπει να μείνει ζωντανό. Γιατί τα τσιμέντα, αν αφήσει και φύγει και η ζωή από μέσα, πέφτουν. Έπρεπε δηλαδή σε όλο αυτό το σκηνικό να καταφέρνουμε και να μείνουμε όρθιοι, και να δημιουργήσουμε ένα ανταγωνιστικό σύνολο και να λύνουμε προβλήματα του παρελθόντος και να κρατούμε ζωντανό τον οργανισμό που λέγεται AEL FC ARENA. Αν πριν από έναν χρόνο λέγατε σε κάποιον που μισεί την ΑΕΛ και τον Πηλαδάκη να καταγράψει τα 10 χειρότερα που θα ήθελε να τους συμβούν, ένα θα το είχε ξεχάσει.
Οι υποχρεώσεις: «Η ομάδα έχει κι άλλες υποχρεώσεις, μικρότερου μεγέθους και σε προμηθευτές και σε ανθρώπους στην πόλη. Όμως, σε καμία περίπτωση δεν συγκρίνονται με τις αντίστοιχες υποχρεώσεις της πλειοψηφίας των ομάδων της Super League. Αλλού υπάρχουν απλήρωτοι παίκτες 8 και 9 μήνες και δεν ανοίγει μύτη. Εμείς δεν βρισκόμαστε επ ουδενί σε αυτή την κατάσταση. Όταν πληρώναμε στην ώρα μας, ήμασταν καλοί. Σε μια χρονιά που χρειαστήκαμε κατανόηση, υπήρχαν πολλοί που την έδειξαν και τους ευχαριστούμε πολύ, υπήρχαν, όμως, κι άλλοι που ξέχασαν. Όμως, η ζωή κάνει κύκλους για όλους».
Η υπόθεση Καβακά: «Υπήρχαν κι άλλα κρούσματα. Όπως αυτό με τον πρώην βοηθό προπονητή τον κο Καβακά. Είναι ένας πολύ καλός προπονητής και εξακολουθώ να το πιστεύω. Γι’ αυτό και κάναμε τόσο μεγάλη προσπάθεια να τον φέρουμε στην ομάδα μας, να τον βάλουμε δίπλα στον κο Κόουλμαν να μάθει πράγματα και να συνεχίσει την καριέρα του με περισσότερα εχέγγυα. Είναι, όμως, ένας πολύ κακός επαγγελματίας. Και ανήθικος, παράλληλα. Σηκώθηκε κι έφυγε από την ομάδα ενώ έχει συμβόλαιο, πήγε σε μια ανταγωνιστική ομάδα και θα αποτανθούμε στη δικαιοσύνη για να λύσουμε το ζήτημα. Το λέω γιατί έχω βαρεθεί να καταπίνω όλη την ανηθικότητα που εισπράττουμε. Άλλος φιλάει τη φανέλα και κάνει προσφυγή ζητώντας 7 φορές τα λεφτά που δικαιούται. Πρέπει επιτέλους οι κακοί να πηγαίνουν τον Καιάδα. Κάποτε έλεγα δεν πειράζει. Αλλά μετά από όσα έχω περάσει, δεν έχω πλέον ούτε κατανόηση, ούτε ανοχή».
Το οικονομικό status: «Οι χορηγίες της ομάδας σήμερα που μιλάμε είναι μηδέν. Όχι απλά λιγότερες σε σχέση με πέρσι. Μηδέν. Από τον Απρίλιο, με εξαίρεση ορισμένα διαρκείας – στα οποία χαμηλώσαμε όσο μπορούσαμε τις τιμές, αλλά παρόλα αυτά έχουν τεράστια πτώση σχεδόν 50% - η ομάδα δεν έχει κανένα άλλο έσοδο. Μηδέν. Και παρόλα αυτά σταθήκαμε όρθιοι, δημιουργήσαμε ομάδα, καθημερινά δίνουμε χρήματα – έστω τμηματικά – σε όλους αυτούς στους οποίους οφείλουμε και σήμερα το πρωί μαθαίνω ότι ποδοσφαιριστής που αναδείχθηκε από την ομάδα μας και θα έπαιρνε τα μισά λεφτά της αποζημίωσής του, σφράγισε επιταγή. Αυτό, επίσης, είναι ήθος. Κι αν το ελληνικό κράτος που μας έχει βγάλει την ψυχή, μας είχε επιστρέψει το ΦΠΑ που δικαιούμαστε, αυτή τη στιγμή δεν θα είχαμε ούτε μια δραχμή χρέος, θα είχαμε προσλάβει άλλα 10-20 άτομα στο γήπεδο και η ομάδα δεν θα διασύρονταν από τον κάθε παπάρα που βγαίνει και λέει ότι είμαστε απλήρωτοι. Να προσθέσω και την ασυνέπεια ορισμένων οργανισμών σε συμβατικές υποχρεώσεις έναντι της ομάδας. Είχα αποφασίσει να πω άλλα, όμως πριν μπούμε στην αίθουσα είχα ένα τηλεφώνημα από τον ΟΠΑΠ. Θα έχουμε μια συνάντηση μέσα στην εβδομάδα και ελπίζω να τηρήσουν το συμβόλαιό τους».
Η Football League: «Ξεκινάμε το Σάββατο ένα πολύ δύσκολο πρωτάθλημα. Εύχομαι όσες ομάδες από αυτές είχαν άλλες νοοτροπίες στο πως αγωνίζονται, φέτος να τις ξεχάσουν. Και λέω εύχομαι γιατί αισθάνομαι απογοήτευση και απαισιοδοξία ότι τίποτε δεν θα αλλάξει. Το ίδιο κυνηγητό θα αντιμετωπίσουμε και δεν θα μας χαριστεί κανένας».
Η στήριξη: «Τους τελευταίους 6-7 μήνες που η ομάδα δεν είχε έσοδα συνέχισα να χρηματοδοτώ την ομάδα με όλες μου τις δυνάμεις. Κι επαναλαμβάνω οι συνολικές υποχρεώσεις της ομάδας είναι αστείες μπροστά στη συντριπτική πλειοψηφία των ομάδων της Super League. Κι επειδή εδώ υπάρχει ένα φυσικό πρόσωπο με φιλότιμο, είμαι εύκολο θύμα στο κυνηγητό. Ενώ άλλου δεν μιλάει κανείς. Για τη χρονιά που διανύουμε έχω να πω το εξής. Μόνος που δεν φτάνω. Όποιος αγαπάει την ΑΕΛ, πρέπει να βοηθήσει. Δε ζητιανεύουμε. Ακόμη κι αν χρειαστεί να εκποιήσω μέρος της περιουσίας που απέκτησε δουλεύοντας, θα το κάνω και η ΑΕΛ θα βγει πάλι ασπροπρόσωπη. Εγώ, ο ξένος που ήρθε εδώ πριν από 8 χρόνια, είμαι έτοιμος να το κάνω. Η πόλη είναι έτοιμη να στηρίξει την ομάδα, που δεν βρίσκεται πουθενά μπλεγμένη στα στημένα; Τι προτιμούσατε; Να ακούγατε το όνομά μου στα στημένα και να παίζαμε Super League; Ή να είμαστε περήφανοι και να είμαστε στη Β’ Εθνική; Αυτό ρωτήστε τους εαυτούς σας. Εγώ είμαι έτοιμος να θυσιάσω την περιουσία μου. Χρειάζεται βοήθεια απ’ όλους. Από τους αγνούς φιλάθλους που δίνουν τα 5 ή τα 10 ευρώ για να έρθουν στο γήπεδο. Από τις αρχές. Μπροστάρηδες στα εγκαίνια του γηπέδου, εξαφανισμένοι μετά. Μπορούν να βοηθήσουν με παροχές. Γιατί αυτό το γήπεδο δίνει ζωή στον κοινωνικό ιστό της πόλης. Όχι μόνο οι θέσεις εργασίας, αλλά και όσα χρήματα αφήνουν στην πόλη οι ποδοσφαιριστές και οι προπονητές. Είναι κάτι που την πόλη την έχει ανεβάσει στη συνείδηση των σωστών και σοβαρών ανθρώπων, το γεγονός ότι η ΑΕΛ και η Λάρισα είναι από τις λίγες που δεν είχαν σχέση με τα στημένα. Η συντριπτική πλειοψηφία των πόλεων της περιφέρειας ήταν μέσα στα στημένα. Άσχετα αν οι ομάδες αθωώθηκαν. Μπορούν, επίσης, να βοηθήσουν οι οργανωμένοι. Πρέπει να καταλάβουν ότι ένα πανό – με το οποίο εκείνη τη στιγμή εκφράζουν την οργή τους, τη διαμαρτυρία τους, το παράπονό τους - μπορεί να τους χαροποιεί για 5 λεπτά, μπορεί να τους δίνει μαγκιά και προβολή στον διπλανό τους, αλλά δεν βοηθάει την ομάδα. Εικοσι χιλιάδες πρόστιμο και 5 χιλιάδες είσπραξη από τα εισιτήρια δεν βοηθούν την ομάδα. Πώς να το εξηγήσω αλλιώς; Πόσες φορές να το φωνάξω; Δεν βοηθάει την ομάδα η μαγκιά στο καφενείο, η μαγκιά στους δημοσιογράφους. Είναι διαμαρτυρία. Γεμίστε το πάρκινγκ. Σας το δίνω. Γεμίστε το γήπεδο περιμετρικά. Να έρθω κι εγώ να βάψω μαζί σας. Να μουντζώσουμε όλοι μαζί. Δεν μπορεί η ομάδα να πληρώσει 100 χιλιάδες ευρώ για πρόστιμα. Δεν κερδίζουμε τίποτα. Ποιος συγκινήθηκε; Βγάζουν αποφάσεις τη Δευτέρα, την Παρασκευή βλέπουμε άλλη απόφαση. Δεν ιδρώνουν. Κανένας τους. Εγώ δηλώνω παρών. Και επαναλαμβάνω. Αν χρειαστεί να εκποιήσω μέρος της περιουσίας μου για να είναι η ΑΕΛ συνεπής στις υποχρεώσεις της, θα το κάνω. Το δίλημμα που βάζω σε εσάς, στους γονείς που μεγαλώνουν τα παιδιά τους σε αυτή την πόλη και βλέπουν το ήθος της ΑΕΛ, στους οργανωμένους, που τους θέλουμε δίπλα μας, στους απλούς αγνούς φιλάθλους, σε όποιον μπορεί να δώσει 100 ευρώ χορηγία ή οτιδήποτε μπορεί, προκειμένου να βοηθήσει, είναι το κατά πόσο είναι έτοιμοι γι’ αυτό το εγχείρημα. Είναι δύσκολο. Τις απόψεις ότι η ομάδα θα ανέβει τρένο κλπ. εγώ δεν τις συμμερίζομαι».
Οι ευχαριστίες: Θέλω να ευχαριστήσω πάρα πολλούς συμπολίτες που στηρίζουν την ομάδα με την κατανόησή τους. Που μπορεί η ομάδα να τους χρωστούσε 1.000 ευρώ και να πήραν μέχρι στιγμής 500. Και συνεχίζουν να δείχνουν κατανόηση. Θέλω, επίσης, δημόσια να ευχαριστήσω τον κο Κόουλμαν, τους συνεργάτες του και όλους τους ποδοσφαιριστές μας. Γιατί το ήθος που έχουν επιδείξει δεν συγκρίνεται το ήθος πολλών ποδοσφαιριστών που είχαμε τα προηγούμενα χρόνια. Αυτό που λέω δεν τα ισοπεδώνει όλα. Γιατί είχαμε σωστή αντιμετώπιση και από ποδοσφαιριστές που έφυγαν από την ομάδα, αλλά στάθηκαν ανθρώπινα. Μιλάω για το Νίκο τον Νταμπίζα, αλλά και για παιδιά που συνεχίζουν ακόμη μαζί μας όπως ο Στέλιος ο Βενετίδης, ο Παναγιώτης ο Κατσιαρός και άλλοι. Επίσης θέλω να ευχαριστήσω για την κατανόηση και πολλούς προμηθευτές από την πόλη μας. Η χώρα δεν μπορεί να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις της και η ΑΕΛ κουτσά-στραβά προσπαθεί, ματώνοντας, να βγει ξανά στην επιφάνεια. Στις δύσκολες ώρες οι δυνατοί, γίνονται δυνατότεροι. Οι δειλοί φεύγουν. Εγώ δηλώνω «παρών» και περιμένω από το Σάββατο να δείξουμε όλοι ότι έχουν αντιληφθεί τον δύσκολο Γολγοθά που ανεβαίνουμε. Δεν θα μας χαριστεί κανείς».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου