Παρασκευή 16 Απριλίου 2010

«Αν δεν αλλάξουν τρόπο σκέψης, θα είναι δύσκολα τα πράγματα"


Ύστερα από περίπου δύο μήνες, ο Μαρίνος Ουζουνίδης μιλάει για πρώτη φορά για το διαζύγιό του με την ΑΕΛ στην εφημερίδα «Εξέδρα» και αποκαλύπτει, πως οι «βυσσινί» κάνανε την χειρότερη αγωνιστική χρονιά από την επανόδου τους στην Α’ Εθνική, αφήνοντας αιχμές και στην διοίκηση για την εικόνα της ομάδας.

Αναλυτικά οι δηλώσεις του Ουζουνίδη στην «Εξέδρα»:

Τι γεύση σου άφησε το διαζύγιο με τη Λάρισα;

«Επρεπε να γίνει γιατί τα πράγματα είχαν φτάσει σε τέτοιο σημείο που δεν γινόταν αλλιώς...»

Κρίνεις ότι ήταν απαραίτητο το «ηλεκτροσόκ» με την αλλαγή προπονητή για την ανάκαμψη της ομάδας;

«Τι θα πει "ηλεκτροσόκ"; Αν κάτι δεν είναι υγιές και δεν υπάρχουν αγωνιστικές δυνατότητες σε μια ομάδα, δεν μπορεί κανείς να το αλλάξει μόνο με την ψυχολογία. Κάποιες φορές η αποχώρηση του προπονητή λειτουργεί θετικά. Αυτό έγινε στη δική μου περίπτωση και βοήθησε τη Λάρισα. Ο κόσμος και η διοίκηση άρχισαν πραγματικά να βοηθούν την ομάδα μετά τη λύση της συνεργασίας μας».

Αν μπορούσες να γυρίσεις τον χρόνο πίσω, τι θα άλλαζες στη Λάρισα;

«Δυστυχώς ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω. Σίγουρα έκανα λάθη, τα οποία θα με βοηθήσουν να γίνω καλύτερος άνθρωπος και επαγγελματίας».

Αισθάνεσαι ότι η αντίστροφη μέτρηση για τη λύση της συνεργασίας με την ΑΕΛ άρχισε μετά την ήττα από τον Λεβαδειακό και τα όσα δήλωσες τότε;

«Υστερα από εκείνο το παιχνίδι είπα το αυτονόητο, θέλοντας να βοηθήσω την ομάδα. Είπα ότι όλοι φταίμε. Η αλήθεια όμως είναι γλυκιά στο στόμα και πικρή στα αυτιά. Ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάστηκε το όλο θέμα δημιούργησε ένα δυσάρεστο κλίμα εις βάρος μου που ήταν αδύνατον να αντιστραφεί».

Πώς σχολιάζεις το γεγονός ότι ο Κώστας Πηλαδάκης άλλαξε προπονητή για πρώτη φορά μεσούσης της περιόδου;

«Το να μη συνεχίσω τη συνεργασία μου με τη Λάρισα ήταν πρώτα δική μου απόφαση».

Εχεις παράπονο από τη στήριξη που σου παρείχε ο Πηλαδάκης το διάστημα της θητείας σου στην ΑΕΛ;

«Θα περίμενα καλύτερη διαχείριση σε κάποιες καταστάσεις προς το πρόσωπό μου. Τα λόγια του δεν συμβάδιζαν πάντοτε με τις πράξεις...»

Πόσο πίσω έφεραν την ομάδα τα λάθη που έγιναν στον μεταγραφικό σχεδιασμό του περασμένου καλοκαιριού;

«Τα λάθη που έγιναν ήταν φανερά σε όλους και σίγουρα συνέβαλαν στη μετέπειτα πορεία. Βάλαμε ένα στόχο, να βγούμε στην Ευρώπη, και τον πετύχαμε. Φτάσαμε στο σημείο να παίζουμε μόλις με 17 παίκτες στο πρώτο ευρωπαϊκό παιχνίδι! Κάτι που ήταν ντροπή για όλους μας. Από εκεί και πέρα, οι συνθήκες προετοιμασίας δεν ήταν και οι καλύτερες. Εφτασα στο σημείο να αισθάνομαι ότι προπονώ τους Νέους της ομάδας, κάτι πάντως που έκανα με μεγάλη ευχαρίστηση. Χαίρομαι μάλιστα που εκείνο διάστημα βοήθησα κάποια παιδιά, όπως για παράδειγμα τον Σιατραβάνη. Δεν υπάρχει λόγος να αναφέρω περισσότερες λεπτομέρειες».

Επηρέασε την αγωνιστική εικόνα της ομάδας το γεγονός ότι οι παίκτες είχαν μόλις 15 μέρες ξεκούρασης πριν από την καλοκαιρινή προετοιμασία;

«Δεν δέχομαι ότι επηρεάστηκαν από τις λίγες μέρες των διακοπών. Αυτά είναι δικαιολογίες».

Πόσο τσαλάκωσε την ψυχολογία ο αποκλεισμός από τη Ρέικιαβικ;

«Σαφώς και μας επηρέασε, δεδομένου ότι θεωρητικά επρόκειτο για μια ομάδα χαμηλότερης δυναμικότητας. Εκείνη τη στιγμή όμως ήταν πολύ πιο έτοιμη από εμάς, κάτι που μείωνε το δικό μας, θεωρητικό πάντα, αβαντάζ. Στο τάιμινγκ που έγιναν οι δύο αναμετρήσεις, δεν νομίζω ότι η Ρέικιαβικ ήταν πιο αδύναμη από εμάς. Αν παίζαμε ύστερα από δύο μήνες πράγματι θα συνιστούσε έκπληξη ο αποκλεισμός μας. Τότε όμως δεν ήταν έκπληξη. Μπήκαμε στο πρωτάθλημα κουβαλώντας στην πλάτη μας μια αποτυχία. Εναν αποκλεισμό που επηρέασε κυρίως τα νέα παιδιά που ήρθαν στην ομάδα και με το καλημέρα αισθάνθηκαν την αμφισβήτηση στο πετσί τους. Το αποτέλεσμα ήταν να αγωνίζονται με πολύ μεγάλη πίεση. Μπήκαν στη διαδικασία να αποδείξουν την αξία τους πολύ γρήγορα και αυτό δεν βγήκε σε καλό. Ηταν άδικο για τους παίκτες που ήρθαν στην ομάδα το καλοκαίρι να μπουν σε μια αρρωστημένη κατάσταση, όπως άδικη ήταν και η κριτική που τους έγινε. Με τις προσθήκες του Γενάρη, κάποιοι από αυτούς τους παίκτες απέδειξαν πως είναι πράγματι καλοί ποδοσφαιριστές».

Είναι αλήθεια ότι είχες παραιτηθεί δύο φορές προτού τελικά λυθεί η συνεργασία σας;

«Οχι, δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Απλώς, ύστερα από κάποια παιχνίδια και καταστάσεις, σε συζητήσεις με τον πρόεδρο και τον αντιπρόεδρο, βλέποντας ότι η ομάδα δεν είχε τη βελτίωση που θα θέλαμε, είχα πει να δούμε το ενδεχόμενο μήπως θα έπρεπε να έφευγα αν επρόκειτο να αλλάξουν κάποια πράγματα. Σε επίπεδο συζήτησης, όχι παραίτησης».

Τελικά η Λάρισα πήρε αυτό που της άξιζε τη φετινή σεζόν;

«Ναι. Ηταν η λογική εξέλιξη των πραγμάτων. Μια πολύ δύσκολη αρχή και ένα πολύ καλό φίνις, σύμφωνα με τις μεταγραφές του χειμώνα και την επάνοδο των τραυματιών. Εκεί άλλωστε οφείλεται και η αγωνιστική ανάκαμψη της ομάδας. Προσωπικά δεν πίστεψα ότι υπήρχε πιθανότητα να υποβιβαστεί η Λάρισα. Οταν συνάντησα σε ένα σεμινάριο προπονητικής τον Παπακώστα, τον οποίο θεωρώ αξιόλογο τεχνικό, του είπα ότι η ομάδα έχει πολύ καλό υλικό και ότι τη συγκεκριμένη στιγμή χρειάζεται μόνο αλλαγή προσώπου στον πάγκο».

Τι προοπτικές δημιουργεί το νέο γήπεδο στην ΑΕΛ; Μπορεί στο άμεσο μέλλον να κάνει την υπέρβαση η ομάδα και να μπει σφήνα στους «μεγάλους»;

«Αν δεν αλλάξουν τρόπο σκέψης, θα είναι δύσκολα τα πράγματα. Πρέπει να γίνονται πολύ γρηγορότερα κάποιες κινήσεις. Δεν γίνεται να λαμβάνονται τον Ιανουάριο αποφάσεις που θα έπρεπε να είχαν ληφθεί το καλοκαίρι. Δεν είναι τυχαίο το ότι, εκτός από την περσινή χρονιά, φέτος και τις δύο προηγούμενες σεζόν η ομάδα βρισκόταν κοντά στον υποβιβασμό μέχρι τη λήξη του πρώτου γύρου... Νομίζω ότι ο πρόεδρος φέτος το κατάλαβε και θα λειτουργήσει καλύτερα τη νέα σεζόν».

Πόσο δύσκολο θα χαρακτήριζες το κοινό της Λάρισας;

«Παντού είναι το ίδιο. Οι στόχοι της ομάδας αυξάνουν ή μειώνουν την πίεση του κόσμου. Στον ΑΠΟΕΛ οι οπαδοί ήταν πολύ πιο απαιτητικοί, αφού εκεί επιτυχία θεωρούνταν μόνο η κατάκτηση του τίτλου».

Ποια ήταν η πιο ευχάριστη και ποια η πιο δυσάρεστη στιγμή σου στη Λάρισα;

«Η πιο δυσάρεστη ήταν σίγουρα ο θάνατος του Αντόνιο ντε Νίγκρις. Πιο ευχάριστη θα χαρακτήριζα την οριστικοποίηση της κατάκτησης της πέμπτης θέσης την περασμένη σεζόν. Παρότι, για διάφορους εξωαγωνιστικούς λόγους, δεν την ευχαριστήθηκα όσο ήθελα...»

Θα επέστρεφες στη Λάρισα κάποια στιγμή στο μέλλον;

«Είναι δύσκολο να απαντήσω. Κακία στον κόσμο δεν κρατάω. Είναι φυσιολογικό να λειτουργεί με γνώμονα την αγάπη του για την ομάδα. Οταν κάτι δεν πάει καλά, τα ακούει πάντα ο προπονητής. Πέρυσι, όταν με ρωτούσαν αν θα μείνω πολλά χρόνια στη Λάρισα, έλεγα πως δεν είμαι χθεσινός στον χώρο. Τους έλεγα μάλιστα ότι ξέρω τι θα γίνει όταν δεν θα πάνε καλά τα πράγματα. Φέτος με αποδοκίμαζαν, πέρυσι φώναζαν το όνομά μου».

Κάποιοι σε χαρακτηρίζουν αντιδημοσιογραφικό. Ποια ήταν η σχέση σου με τον Τύπο κατά τη θητεία σου στη Λάρισα;

«Δεν θα χαρακτήριζα τον εαυτό μου αντιδημοσιογραφικό επειδή δεν δίνω συνεντεύξεις συχνά. Θεωρώ ότι δεν θα προβάλλω περισσότερο τη δουλειά μου με αυτόν τον τρόπο».

Πόσο φιλόδοξος είσαι ως προπονητής;

«Θεωρώ τον εαυτό μου αρκετά φιλόδοξο και επίμονο, ώστε να καταφέρνω να πετυχαίνω τους στόχους μου χωρίς να αλλοιώνονται τα 'πιστεύω μου' χάριν της φιλοδοξίας».

Ποιος προπονητής αποτελεί το πρότυπό σου;

«Προπονητικά ερεθίσματα έπαιρνα από όλους τους τεχνικούς με τους οποίους συνεργάστηκα ως ποδοσφαιριστής. Θυμάμαι ότι κρατούσα σημειώσεις και προβληματιζόμουν με τις ασκήσεις που κάναμε στις προπονήσεις. Γι' αυτό τώρα λέω στους παίκτες να αφιερώσουν πέντε λεπτά όταν θα πάνε σπίτι τους και να σκεφτούν τι έκαναν στην προπόνηση και γιατί. Αυτό θα τους βοηθήσει για το παιχνίδι που ακολουθεί. Με έχει βοηθήσει πολύ ο Γιάννης Ματζουράκης στον τρόπο που πρέπει να σκέφτομαι και να οργανώνω μια προπόνηση».

Πώς νιώθεις αυτό το διάστημα που είσαι εκτός δράσης;

«Είναι μια καλή περίοδος ανασυγκρότησης και αυτοκριτικής έπειτα από μια πολύ δύσκολη χρονιά».

Ποια είναι τα σχέδιά σου για το μέλλον;

«Εχω δεχτεί κάποιες προτάσεις, τις οποίες θα αξιολογήσω και θα πράξω το καλύτερο για εμένα. Αναλόγως με το πού υπάρχουν καλύτερες συνθήκες εργασίας...»

Πριν από λίγο καιρό επισκέφτηκες την Ιταλία και παρακολούθησες από κοντά προπονήσεις της Μίλαν…

«Αναμφίβολα πρόκειται για μια σημαντική εμπειρία που προσφέρει σε έναν προπονητή αρκετά ερεθίσματα, πάνω στα οποία μπορεί να χτίσει μελλοντικά κάποια πράγματα όπως τα θέλει ο ίδιος. Παρακολούθησα κάτι διαφορετικό. Οσα είδα σίγουρα δεν μπορούν να εφαρμοστούν στις δικές μας ομάδες. Απλά μπορείς να πάρεις κάποια πράγματα και να τα προσαρμόσεις στην ομάδα που δουλεύεις. Στη νοοτροπία, τη φιλοσοφία, να βελτιώσεις κάποιους τομείς... Η Μίλαν διακρίνεται από μια φιλοσοφία. Πρόκειται για μια ομάδα που, εκτός από τον στόχο που βάζει κάθε χρόνο, έχει ένα σχέδιο: πώς θα φτάσει στο επίπεδο που θέλει και πώς θα διατηρηθεί εκεί. Αυτό είναι κάτι που λείπει από εμάς. Οι περισσότερες ομάδες θέτουν στόχους χωρίς κανένα σχέδιο. Γι' αυτό στη χώρα μας όλα είναι εφήμερα και αλλάζουν από μέρα σε μέρα».

Πόσο μεγάλες είναι οι διαφορές στη μεθοδολογία των προπονήσεων συγκριτικά με αυτά που εφαρμόζονται στην Ελλάδα;

«Σε θέματα προπονητικής δεν θα έλεγα ότι υπάρχουν μεγάλες διαφορές. Βεβαίως, υπάρχουν διαφορές στην ποιότητα των παικτών, κάτι απολύτως φυσιολογικό».

Τι χαρακτηριστικά θα ήθελες να έχει η νέα σου ομάδα;

«Θα μου άρεσε να δουλέψω σε μια ομάδα που θα δώσει μεγάλη έμφαση στην αξιοποίηση νέων παικτών με μακροπρόθεσμο πλάνο».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου