Τελικά ο κ. Πηλαδάκης πήρε τα ηνία των βυσσινί και τους οδήγησε γρήγορα από την αφάνεια και την Β' Εθνική στην κατάκτηση του Κυπέλλου και την πορεία στην Ευρώπη. Έχει όμως και κάποιες αδυναμίες...
Εμείς θα προσπαθήσουμε να τις θυμηθούμε μία προς μία και να ευχηθούμε τα λάθη να μην επαναληφθούν και τον ερχόμενο Γενάρη.
Σεζόν 2005-2006: Η πρώτη...
Η ΑΕΛ επέστρεψε στην πρώτη κατηγορία μετά από αρκετά χρόνια απουσίας, κάνοντας μία από τις πιο σπουδαίες μεταγραφές στην ιστορία της.
Ο λόγος για την απόκτηση του Νίκου Νταμπίζα, τη σεζόν μάλιστα που κατέκτησε το Euro με την Εθνική Ελλάδας.
Από εκεί και πέρα οι άλλες προσθήκες ήταν προσεκτικές. Κοτσόλης δανεικός από τον Παναθηναϊκό, Στέρμπαν στην άμυνα, Βέλα Τζούνιορ στο κέντρο και μπροστά Γιάρκα Νταβίντ και Σπάσιτς.
Από όλους αυτούς μόνο ο αρχηγός, ο Σπάσιτς και λίγο ο Κοτσόλης έπιασαν. τους υπόλοιπους τους έφαγε η μαρμάγκα... Δεν πειράζει όμως πρώτη σεζόν είπαμε!
Σεζόν 2006-2007: Οι βάσεις
Μετά τον Νίκο Νταμπίζα άλλες δυο καλές μεταγραφές έκαναν οι άνθρωποι της ΑΕΛ, βάζοντας και άλλο ελληνικό στοιχείο στις μηχανές της ομάδας.
Βενετίδης, Βάλλας και Φωτάκης φόρεσαν τα βυσσινί, όμως κανείς από τους τρεις δεν έκανε καλή σεζόν. Ο Βενετίδης ταλαιπωρήθηκε πολύ από τα πόδια του, ενώ οι άλλοι δυο κινήθηκαν στην μετριότητα.
Εκτός από αυτούς στην ομάδα ήρθε και ο Σίλβα Κλέιτον, ο Μπασιλά, ο Κόζλεϊ, Ο Φελίπε Ντα Κόστα και ο Αντσουέ (!).
Κλέιτον και Κόζλεϊ έκαναν ένα εξαιρετικό δίδυμο στην επίθεση και έκλεψαν την παράσταση, ενώ και ο Μπασιλά βοήθησε με την εμπειρία του. Ο Πορτογάλος άσος (Φελίπε) ωστόσο ήταν σαν τουρίστας, ενώ ο Αντσουέ δεν ακούμπησε.
Να θυμίσουμε πως η ΑΕΛ κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδας εκείνη τη σεζόν, όμως κινδύνεψε σοβαρά να υποβιβαστεί.
Σεζόν 2007-2008: Άγγιξε το τέλειο
Ίσως από τις πιο επιτυχημένες χρονιές σε μεταγραφές για την ΑΕΛ, που συνδύασε την καλή σεζόν με εξαιρετική πορεία στην Ευρώπη.
Ποιοι ήρθαν; Ο Ηλίας Κώτσιος που πρόσφερε πολλά, ο Ηλίας Κυριακίδης που έφυγε για άγνωστους λόγους (λέμε τώρα), Ο Τουμέρ Μετίν που έδωσε πολλά, ο Σαρμιέντο που κινήθηκε στην μετριότητα.
Ακολούθησαν και άλλοι. Ματίας Ιγκλέσιας που παίζει μέχρι σήμερα, αλλά τελικά δεν βγήκε αυτό που περίμεναν, ο Φακούντο Πάρα που κάνει όργια τώρα στην Αργεντινή, ο Ζουράφσκι της μισής καλής σεζόν, ο Μπακαγιόκο που αναστάτωσε τα αποδυτήρια και ο Τόνι Μουνιόθ που δεν τον θυμάται κανείς.
Σεζόν 2008-2009: Μεγάλα ονόματα, μεγάλες αποτυχίες
Τα πράγματα σοβάρεψαν το 2008 και ο Κώστας Πηλαδάκης έπεσε στην παγίδα να φέρει μεγάλα ονόματα για να ανεβάσουν επίπεδο την ΑΕΛ.
Η αρχή έγινε με τον Νολμπέρτο Σολάνο που η αλήθεια είναι πως έκανε ένα καλό μισό γύρο, όμως ζήτησε να φύγει. Μαζί του ήρθε και ο Μπο Μπενζά που δεν κατάφερε να παίξει ούτε ένα ματς, εξαιτίας τραυματισμών και... παντόφλας.
Κορυφαία μεταγραφή παραλίας αυτή του Ρομπέρ. Ο Γάλλος όποτε ήθελε έκανε προπόνηση, όποτε ήθελε έφευγε και όποτε ήθελε έκανε δηλώσεις. τελικά τον πήρε μαζί του ο Άγιος Βασίλης τα Χριστούγεννα...
Εκτός αυτών ήρθε και ο Γκουέλα, που δεν έκανε τίποτα όμως, ο Σάσα Ίλιτς που δεν προσαρμόστηκε και έφυγε, ο Ααράμπ, ο Φεράρι , ο Μόλτον που τελικά ήταν λίγοι και ο Θανάσης Τσίγκας που ταλαιπωρήθηκε από τραυματισμούς. Σε αυτούς βάλτε και τον Στέλιο Γιαννακόπουλο που για έξι μήνες ήταν ο καλύτερος παίκτης της ΑΕΛ.
2009-2010: Ο θάνατος δεν κάνει διακρίσεις
Η σεζόν σημαδεύτηκε από τον αιφνίδιο θάνατο του Αντόνιο Ντε Νίγκρις που συγκλόνισε όλο το ποδοσφαιρικό κοινό της Ελλάδας. Για αγωνιστικά δεν έχει νόημα να μιλάμε φυσικά.
Από εκεί και πέρα στο τέρμα ήρθε ο Μάλαρτζ που γέλασε αρκετά ο κόσμος με τα γκολ που έφαγε, ο Βιέρα που κανείς δεν ξέρει γιατί δεν παίζει αυτός βασικός σήμερα, ο Βελάσκο που μεγάλωσε και δεν μπορεί, ο Φλάβιο που απλά δεν...
Εκτός αυτών είχαμε τον δανεισμό του Μελίσση που βοήθησε αρκετά, τους Ντέλσον, Ζέσους, Κάσας, Σκάτσελ που ήρθαν για τουρισμό. τους Τσιποτσέρη, Ραντοσάβλιεβιτς, Τουάμα που ήταν μεν "τίμιοι" αλλά λίγοι και τέλος τους Μπλαζεκ που παίζει και σήμερα, Πούρι που έμεινε ταλέντο, Κουζέν που δεν σκοράρει και Αμπουχατζίρα που όλο λέει να φύγει και μας έχει κάτσει στο κεφάλι.
2010-2011: Λίγοι και... θα δούμε
Φτάσαμε και στο σήμερα... Ο Κώστας Πηλαδάκης πήγε να κάνει ότι και το 2006. Δηλαδή πήρε τον Στάθη Ταυλαρίδη στην άμυνα για νέο Νταμπίζα, με τον Έλληνα άσο ωστόσο να μην έχει καλή απόδοση μέχρι στιγμής.
Μεγαλύτερη μεταγραφή αυτή του Γκέρεμι, ο οποίος ωστόσο δεν έχει προσαρμοστεί καθόλου και είναι για να φεύγει. Στη συνέχεια ήρθε ο Ταλ που όπως φαίνεται δεν κάνει για την ΑΕΛ, ο Μακίνουα που δεν την παλεύει και τέλος ο Κανόμπιο που δείχνει πως μπορεί να προσφέρει πολλά, αρκεί να γίνουν μεταγραφές ουσίας τον Γενάρη.
Οι κορυφαίες μεταγραφές...
Νικητής είναι φυσικά ο Ρομπέρ. Ήρθε σαν ροκ σταρ έχοντας απίστευτες απαιτήσεις. Όποτε έπαιζε ήταν σαν να δίνει σόου, ενώ όταν βαρέθηκε είπε: "Έλα μωρέ θα γυρίσω στην πατρίδα μου μπας και βρω άλλη ομάδα".
Ακολουθεί ο Ζέσους που ήξερε την μπαλίτσα, αλλά οι κακές γλώσσες λένε πως του άρεσε ο πόλεμος με τα... λουλούδια και τέλος ο Μπακαγιόκο που είναι ότι και στο γήπεδο. Σίφουνας!
Άντε και καλές γιορτές...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου