- Αλεξάντερ, καλημέρα και χρόνια πολλά! Η χθεσινή νίκη σας με 2-1 επί του Πανσερραϊκού θα μπορούσε να εκληφθεί και ως δώρο για τα 30ά σου γενέθλια...
«Ευχαριστώ πολύ, αλλά πού το ξέρατε; Με ξαφνιάσατε, αλλά τι ρωτάω... Με τους δημοσιογράφους ποτέ δεν πρέπει να απορείς... Η νίκη μάς έδωσε την ευκαιρία να κοιμηθούμε λίγο παραπάνω και να καθαρίσουμε λίγο τις σκέψεις μας... Όσο για το δώρο, αυτό το περιμένω στο τέλος της σεζόν και θα είναι η παραμονή μας στη Superleague...»- Είσαι τόσο σίγουρος για την αποφυγή του υποβιβασμού;
«Κοίτα, αν μου έλεγες πριν από το ξεκίνημα της σεζόν ότι η Λάρισα θα κινδυνέψει να πέσει, θα το εκλάμβανα σαν ένα κακόγουστο αστείο! Πέρα από τη μεγάλη ιστορία που έχει η ομάδα, την εξαιρετική οργάνωση και το εκπληκτικό γήπεδο που έχτισε, η ποιότητα του ρόστερ είναι αντιστρόφως ανάλογη με την πορεία της. Ακόμη κι αν αργήσαμε να ξυπνήσουμε, θεωρώ ότι ακόμη προλαβαίνουμε το τρένο της παραμονής».
- Τι χρειάζεται αυτή τη στιγμή η ομάδα στα επόμενα δέκα παιχνίδια που απομένουν;«Να μη χάσουμε “φτηνούς” βαθμούς στο γήπεδό μας και να αρχίσουμε να κερδίζουμε εκτός έδρας, ειδικότερα κόντρα στις ομάδες που έχουν τους ίδιους στόχους με μας. Ο αγώνας του Σαββάτου με τον Αστέρα στην Τρίπολη είναι μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να κάνουμε μία καλή αρχή...»
- Με τον Πανσερραϊκό, πάντως, παρ' ολίγον να αυτοκτονήσετε... Αν υπολογίσει κανείς τις ευκαιρίες που χάσατε στο 2-0, η νίκη σας θα έπρεπε να είναι πολύ μεγαλύτερη σε έκταση...
«Χθες, έπρεπε να είχαμε κερδίσει 6-1 ή 7-1! Μπορεί σε σχέση με την αρχή του πρωταθλήματος να βρίσκουμε ευκολότερα τον δρόμο προς τα δίχτυα, ωστόσο δεν πιστεύω τα γκολ που χάνουμε... Χρειαζόμαστε μεγάλη βελτίωση στην τελική προσπάθεια... Το παρήγορο είναι ότι δημιουργούμε πολλές ευκαιρίες... Είμαι σίγουρος ότι αν συνεχίσουμε έτσι, θα βρούμε τον τρόπο να βάλουμε περισσότερα γκολ».
- Τι έφταιξε και η εφετινή Λάρισα βρέθηκε στο χείλος του γκρεμού;
«Και τι δεν έφταιξε, φίλε... Κατ' αρχήν η κακή ψυχολογία με την οποία διαποτίστηκε η ομάδα μετά την κάκιστη πορεία στις πρώτες δέκα αγωνιστικές... Από κει και πέρα, η “αφλογιστία” που χαρακτήρισε την αγωνιστική εικόνα της ομάδας στον πρώτο γύρο, ορισμένες άσχημες διαιτησίες, τα δικά μας λάθη, αλλά και η άσχημη διαχείριση της μεγάλης πίεσης που δεχθήκαμε σε κάποιες μεμονωμένες στιγμές από τον φίλαθλο κόσμο της πόλης... Αναφέρομαι στα λαϊκά δικαστήρια έξω από το γήπεδο και στην υποδοχή μετά την ήττα από τον Ατρόμητο».
- Πλέον έχουν αλλάξει στάση οι φίλαθλοι;
«Κατ' αρχήν να ξεκαθαρίσω κάτι... Δεν κατηγορώ τον κόσμο... Απλά, όταν κάποιος είναι τραυματισμένος, δεν του δίνεις μία στο κεφάλι για να τον αποτελειώσεις! Κανείς από μας δεν επιθυμούσε να παίζει άσχημα... Όλα αυτά όμως ανήκουν στο παρελθόν και πλέον οι φίλαθλοι μας γεμίζουν με θετική ενέργεια... Και αυτό το εισπράττουμε παντού... Στο γήπεδο, στον δρόμο, στα εστιατόρια και τις βόλτες που κάνουμε για καφέ... Αν καταφέρουμε να σωθούμε, ο κόσμος θα έχει συμβάλει πολύ στην επίτευξη αυτού του στόχου...»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου