Η αυθόρμητη επανάσταση

Σαν σήμερα (16/03) πριν από 23 χρόνια οι οπαδοί της ΑΕΛ ξεχύθηκαν στους δρόμους της πόλης οργανώνοντας ένα ογκώδες συλλαλητήριο, με αφορμή την απόφαση για αφαίρεση 4 βαθμών από τον σύλλογο για την υπόθεση ντόπινγκ του Γκιόργκι Τσίγκοφ.Η είδηση ταξίδεψε από στόμα σε στόμα, καθώς οι ανάγκες της άμεσης πληροφόρησης τότε εξαντλούνταν στον τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό. Αυθόρμητα, εκατοντάδες Λαρισαίοι άρχισαν να κατευθύνονται προς το δικαστικό Μέγαρο. Στην κεντρική πλατεία της πόλης, που συνειρμικά αποτελούσε και το σημείο συνάντησης για κάθε προετοιμασία εκδήλωσης που αφορούσε την ΑΕΛ.

Μεσημεράκι Τετάρτης (16 Μαρτίου 1988), η είδηση της απόφασης για αφαίρεση τεσσάρων βαθμών της ΑΕΛ από τον αθλητικό δικαστή Βασίλη Ανδρόνικο για την υπόθεση ντόπινγκ του Γκιόργκι Τσίγκοφ ήταν αυτή που οδήγησε τους Λαρισαίους σε συλλαλητήριο. Το σύνθημα «Θα γίνει το νέο Κιλελέρ» δονούσε την ατμόσφαιρα, με ανθρώπους όλων των ηλικιών να βγαίνουν από τα σπίτια τους για να διατρανώσουν το αίσθημα της αδικίας που τους διακατείχε. Και συνέχισαν: «Κάτω τα χέρια από τη Λάρισα. Πρωτάθλημα στα γήπεδα και όχι στα χαρτιά, πρωτάθλημα θα πάρουμε με τον τσαμπουκά».

Το πλέον αξιοσημείωτο στην όλη ιστορία είναι ότι κανείς δεν μπορούσε να προδικάσει αυτό που ακολουθούσε κατά τη διάρκεια εκείνης της μέρας. Με κατάληψη του σιδηροδρομικού σταθμού, με οδοφράγματα που οδήγησαν στο κλείσιμο της εθνικής οδού και το… κόψιμο της Ελλάδας ουσιαστικά στα δύο στον βωμό της απονομής δικαιοσύνης. Με εκατοντάδες φωτιές στους δρόμους και με το κάψιμο ελαστικών να δημιουργεί αποπνικτική ατμόσφαιρα. «Οργή και φωτιά έζωσαν τη Θεσσαλία», τιτλοφορούνταν τα ρεπορτάζ της εποχής.

Το μενού της επόμενης μέρας εμπλουτίστηκε με κλείσιμο των μαγαζιών στην πόλη, παράλυση των δημόσιων υπηρεσιών, λουκέτο των σχολείων. Τα σημειώματα στις τζαμαρίες έγραφαν «συμπαράσταση στην ομάδα της πόλης μας». Το σλόγκαν λοιπόν που στη συνέχεια των ετών γιγαντώθηκε «μια πόλη μια ομάδα», αποδείχτηκε με τον πλέον εμφατικό τρόπο. Ενα αθλητικό γεγονός που πήρε (κοινωνικές, οικονομικές) διαστάσεις, με τους Λαρισαίους να εκφράζουν τότε την κόντρα τους με το κατεστημένο, αλλά επιβεβαιώνοντας και το πεδίο έκφρασης που έβρισκαν μέσω της ΑΕΛ. Το καμάρι της πόλης τους. Μια επανάσταση στην οποία συμμετείχαν από πιτσιρικάδες μέχρι γιαγιάδες.

Την ίδια στιγμή, οι Λαρισαίοι ανά την Ελλάδα έδιναν τον δικό τους αγώνα. Χαρακτηριστικό είναι πως οι φοιτητές στις εκλογές που διεξάγονταν εκείνη την εποχή έγραφαν συνθήματα στους τοίχους ή έριχναν ψηφοδέλτια στις κάλπες που έγραφαν ΑΕΛ. Αν η Πρωτομαγιά του ’88 αποτελεί την κορυφαία στιγμή στην ιστορία της ΑΕΛ, σίγουρα η… επανάσταση στις 16 Μαρτίου έδωσε την άλλη διάσταση για τη δυναμική ενός ποδοσφαιρικού συλλόγου που αντιπροσωπεύει μια επαρχιακή πόλη.