Δευτέρα 12 Απριλίου 2010

«Κανείς δεν με έχει προσεγγίσει για να ανανεώσω»


Αναλυτικά τα όσα είπε ο Ηλίας Κυριακίδης

Για το παιχνίδι με τον Πανιώνιο

«Πάντα υπάρχει κίνητρο για ομάδες όπως είναι ο Πανιώνιος. Σαφώς και δεν υπήρχε ουσιαστικό ενδιαφέρον για κατάκτηση βαθμών, αλλά το κίνητρο να τερματίσει πιο ψηλά μια ομάδα που έχει σταθερή παρουσία. Δεν κέρδισε αυτός που ενδιαφερόταν τον αδιάφορο, αλλά κέρδισε η καλύτερη ομάδα. Εμείς ήμασταν σε όλες τις γραμμές καλύτεροι και για αυτό το λόγο ήρθε η νίκη».

Για την εξάδα

«Ο στόχος μας πλέον είναι η εξάδα. Αυτό θέλω να πιστεύω και με το θάρρος και την ώθηση που μας έδωσε ο κ. Παπακώστας δηλώνοντας από την πρώτη μέρα που ήρθε για εφτά νίκες, οι οποίες ναι μεν δεν ήρθανε, ήρθε όμως ένα εκπληκτικό σερί. Αυτό που ακούστηκε μετά είναι ότι εμείς πρέπει να τερματίσουμε στην εξάδα, διότι πάντοτε αγωνιζόμενοι σε αυτήν την ομάδα δεν αγωνιζόμαστε μόνο για την προσωπική μας ιστορία αλλά κυρίως για την ιστορία της ομάδας. Άρα ο στόχος μας είναι να τερματίσουμε στην εξάδα».

Για τη φετινή χρονιά

«Μέσα σε αυτή τη χρονιά θυμάμαι πάρα πολλές φορές να έχω πει σε φίλους, σε κόσμο που συζητάμε στο κέντρο της πόλης, σε δημόσιες τοποθετήσεις πως πολλές φορές λειτουργήσαμε όλοι ανεξαιρέτως αυτοκαταστροφικά. Κι αυτό γιατί εμείς οι ίδιοι έχουμε βάλει ψηλότερα τον πήχη για αυτή την ομάδα. Κι ο τρόπος με τον οποίο φαίνεται να κλείνει η χρονιά δεν αποδεικνύει αυτό που συζητάγαμε καθ’ όλη τι διάρκεια της. Βέβαια αυτό δε γίνεται με ένα μαγικό τρόπο, να είμαστε χαμηλά, συνέβησαν κάποια συγκεκριμένα λάθη, αλλά δεν έχει καμία σχέση με τη δυναμική της ομάδας, η οποία είναι δεδομένη. Από εκεί και πέρα η πρώτη λέξη που μου έρχεται είναι «χαρμολύπη». Χαίρεσαι πάρα πολύ για αυτό που επιτυγχάνεις, αποκτάς αυτοπεποίθηση μεγαλύτερη, νιώθεις σιγουριά, νιώθεις να επιβεβαιώνονται όλα αυτά που ονειρεύεσαι για την ομάδα που είσαι αυτή την περίοδο. Το καταφέρνεις πρακτικά κερδίζοντας πάρα πολύ καλούς αντιπάλους από τον ΠΑΟΚ και την ΑΕΚ, μέχρι τον αλλοπρόσαλλο Εργοτέλη και χτες τον Πανιώνιο. Και λες γιατί δεν σταθεροποιήθηκα εξ αρχής στην πεντάδα. Η αλήθεια είναι ότι η ομάδα ενισχύθηκε όπως έπρεπε το Γενάρη. Έπρεπε να ενισχυθεί με παίκτες που ήτανε και καλοί χαρακτήρες και καλοί ποδοσφαιριστές. Το ερώτημα είναι «γιατί δεν έγινε αυτή η ενίσχυση το καλοκαίρι», νομίζω ότι είμαι ο τελευταίος που μπορεί να απαντήσει σε αυτό. Αναλογιζόμενοι το πώς κύλησαν τα πράγματα πρέπει να αναλογιστούμε και το κομβικό σημείο που ανέλαβε προπονητής ο κ. Παπακώστας. Έχουμε ξαναπεί ότι αν μιλάμε μόνο για το ψυχολογικό κομμάτι καλύτερα να αποκτούμε στη θέση του προπονητή ψυχολόγους και όχι προπονητές. Δεν μιλάμε, λοιπόν, μόνο για τη ψυχολογία, γιατί αυτή αλλάζει μέσω των συνεχόμενων νικών. Άρα μιλάμε και για καθαρά αγωνιστικά στοιχεία τα οποία τοποθετήθηκαν αυτό τον καιρό. Νομίζω ότι ένας ο οποίος απλά παρακολουθεί την ομάδα όλα αυτά τα χρόνια κι ας μην έχει παίξει ποτέ ποδόσφαιρο η ομάδα κάνει περισσότερες επιθέσεις γιατί κλέβει περισσότερες φορές τη μπάλα. Αυτά, λοιπόν, είναι στοιχεία τα οποία τοποθετήθηκαν. Υπάρχει μια λέξη στο ποδόσφαιρο η οποία λέγεται transition και είναι η μετάβαση από τη στιγμή που χάνεις την μπάλα μέχρι να την ξανακερδίσεις. Αν αυτό φτάσει σε μηδενικό σημείο θα μιλάμε για την ομάδα της Μπαρτσελόνα. Όλες οι ομάδες προσπαθούν αυτό να το μειώσουν. Αυτό που βάλαμε ως μεγαλύτερο στοιχείο και πιο χαρακτηριστικό στην ομάδα είναι ότι η ομάδα χωρίς να παίζει αμυντικά, με τη στενή έννοια ότι περιμένει τον αντίπαλο, κλείνει πολύ καλά τους χώρους όταν δεν έχει τη μπάλα και προσπαθεί να την κερδίζει πολύ γρήγορα. Αυτό γίνεται με το επιθετικό μαρκάρισμα. Η αλήθεια είναι ότι το επιθετικό μαρκάρισμα είναι ένα στοιχείο που κάποιοι παίκτες το έχουν έμφυτο, είναι όπως η αποτελεσματικότητα στο σκοράρισμα. Για μένα η εντολή κλειδί και σε αυτό που προσαρμοστήκαμε όλοι είναι είτε το είχαμε έμφυτο το επιθετικό μαρκάρισμα, είτε όχι το αποκτήσαμε όλοι. Επίσης πολύ σημαντικό είναι οι αλληλοκαλύψεις που γίνονται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του γηπέδου».

Για τον Τουμέρ Μετίν

«Τον Τουμέρ τον αγαπάμε και τον εκτιμάμε πάρα πολύ και ως ποδοσφαιριστή και ως άνθρωπο. Συγκεκριμένα, ήμασταν κυριολεκτικά δίπλα του όταν το πληροφορήθηκε από το τηλεφώνημα και μάλιστα ήρθε σε δυο άτομα που βρισκόμασταν κοντά ήρθε και μας το ανέφερε. Από διακριτικότητα αφήσαμε να το πει μόνος του στους υθίνοντες της ομάδας, όπως κι έγινε. Ο Τουμέρ διαθέτει τεράστια ποιότητα και ως άνθρωπος και ως ποδοσφαιριστής, διότι για να καταφέρεις να είσαι αποδοτικός με αυτές τις ειδικές συνθήκες πρέπει να διαθέτεις και τα δυο. Να έχει και ψυχικά αποθέματα, να τηρήσεις μια υπόσχεση όπως αυτή που έδωσε στη σύζυγο του, αλλά πρέπει να είσαι και αποτελεσματικός έχοντας ποιότητα ως ποδοσφαιριστής. Και σαφώς κι εμείς αγωνιστήκαμε και για αυτόν».

Για το μέλλον του στην ΑΕΛ

«Για μένα είναι τόσο απλά τα πράγματα, όσο να πω ότι θεωρώ πρότυπο της κοινωνίας μας τον Τσε και μακάρι να είχαμε μια «Τσεκεβαρική» κοινωνία. Τόσο απλά είναι τα πράγματα για μένα. Με ρωτάνε κι άνθρωποι εκτός… «θα μείνεις;» Πως είναι δυνατόν όταν υπάρχουν δυο πλευρές να ερωτάται η μια. Που θέλω να καταλήξω. Σε συνέντευξη Τύπου στο παρελθόν, όταν η ομάδα έπεφτε Β’ Εθνική εγώ δήλωσα θέλω να μείνω. Η ομάδα έπεφτε τότε για να είμαστε ξεκάθαροι και να έχω και τη συνείδηση μου πεντακάθαρη. Τα πράγματα γίνονται πάρα πολύ απλά… σε προσεγγίζουν, συζητάς και τέλος. Για μένα προσωπικά περισσότερο από μια εβδομάδα με δέκα μέρες δεν νομίζω ότι θα χρειαστεί. Ποτέ δεν μου άρεσαν τα σήριαλ με την έννοια ότι καθυστερούν από τη μια πλευρά, καθυστερούν από την άλλη και πηγαίνει ένας μήνας και πηγαίνουν δυο μήνες και αποπροσανατολίζεται ο κόσμος και ασχολείτε με πράγματα που δεν θα έπρεπε. Ο κόσμος πρέπει να ασχολείτε με το μεγαλείο της ομάδας, με το γήπεδο που χτίζεται κι ότι είναι να γίνει θα γίνει. Αλλιώς είναι ξεκάθαρο… όταν με ρωτάει κάποιος αν έχουμε συζητήσει η απάντηση είναι πάρα πολύ απλή και ξεκάθαρη «κανείς δεν με έχει προσεγγίσει για να ανανεώσω το συμβόλαιο». Η ομάδα έχει μια συγκεκριμένη δυναμική την οποία θα την έχει πάντα για ευνόητους λόγους. Είναι η στήριξη που έχει από τους φιλάθλους της ομάδα διαχρονικά από τότε που ιδρύθηκε, από τότε που πήρε πρωτάθλημα και κύπελλα, από τότε που έπεσε στην Γ’ και παραλίγο στη Δ’, μέχρι και τώρα που κάναμε το ντεμαράζ και βρεθήκαμε στην 6η θέση. Αυτή η στήριξη θα υπάρχει πάντα. Το μεγαλείο της και το κύρος της μπορεί να μεγαλώσει με το χτίσιμο του νέου γηπέδου».

Για το νέο γήπεδο

«Ποιος παίκτης δεν θέλει να βρίσκεται σε μια ομάδα που θα έχει κύρος; Αυτό αφορά εμένα αλλά πιστέψτε με αφορά και τον οποιοδήποτε άλλο ποδοσφαιριστή. Νομίζω για παίκτες που δεν γνωρίζουν τα δεδομένα της ΑΕΛ, που δεν γνωρίζουν το παρελθόν της το νέο γήπεδο είναι ένα καλό διαπραγματευτικό χαρτί για να τον προσεγγίσουν να έρθει στην ομάδα. Αυτό είναι πολύ σημαντικό αλλά δεν είναι και το παν. Υπάρχουν κι άλλοι παράγοντες που θα πρέπει να αναλογιστούμε για να γίνει η όχι μια μεταγραφή. Υπάρχουν κι άλλα δεδομένα, ίσως και πολύ ισχυρά απλά το γήπεδο είναι ένα επιπλέον διαπραγματευτικό χαρτί. Αυτό και τίποτα παραπάνω όσον αναφορά τα μεταγραφικά γιατί το γήπεδο από μόνο του στην ιστορία μπορεί να αποτελέσει ένα σημαντικό κομμάτι, αλλά δεν είναι το παν όσον αναφορά την μεταγραφολογία. Για μένα αποτελεί κίνητρο ως ένα σημείο. Δεν είναι το παν. Σκεφτείτε ότι είναι η αγορά τέτοια με μια οικονομική κρίση, σπάνια ζητούνται και από τους ποδοσφαιριστές και από τις ομάδες μεγάλα συμβόλαια. Θυμηθείτε στο παρελθόν υπήρχαν 8ετή και 12ετή συμβόλαια. Έχουν αλλάξει τα δεδομένα των αγορών, οπότε το γήπεδο από μόνο του είπαμε ότι είναι κίνητρο μέχρι ενός σημείου».

Για τα περί στημένων παιχνιδιών

«Καταρχάς την κριτική που ασκήθηκε στους παίκτες του Πανιωνίου με τη φωνή δεν μπορούμε να την κατακρίνουμε, διότι είναι ένα παραδοσιακό φαινόμενο που γίνεται σε όλα τα γήπεδα. Μιλάω για τα ειρωνικά χειροκροτήματα στους παίκτες του Πανιωνίου και τα πραγματικά χειροκροτήματα σε μας. Αυτό είναι μια κίνηση που συνέβαινε, συμβαίνει και θα συμβαίνει. Θα έλεγα ότι είναι μέχρι και ενός σημείου πολιτισμός γιατί έχουμε δει και χειρότερα πράγματα. Αυτό είναι το ένα κομμάτι. Το άλλο κομμάτι για την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, για τα στημένα παιχνίδια που έχουν προκαθοριστεί… το είπα θα το πω τώρα και θα το ξαναλέω ντρέπομαι όταν ακούω όλοι οι οποίοι δεν είναι οι πρωταγωνιστές και δεν είναι οι ποδοσφαιριστές να προετοιμάζουν έδαφος για ένα παιχνίδι να γίνει με τον ένα νικητή ή τον άλλο. Ντρέπομαι και ζηλεύω ταυτόχρονα τους ποδοσφαιριστές στην Ισπανία και την Ιταλία που ασχολούνται με αγωνιστικά ζητήματα και με ζητήματα βιοπορισμού των υπολοίπων αθλητών. Στην Ισπανία αυτή τη στιγμή θα γίνει απεργία γιατί έχουν καθυστερήσει οι πληρωμές παικτών στη Β’ Εθνική. Στην Ελλάδα πρωτοκλασάτοι ποδοσφαιριστές δεν έχουν τη δύναμη να μιλήσουν για απεργία. Αυτή τη στιγμή την απεργία στην Ισπανία δεν την κάνει ο 30ος ποδοσφαιριστής της Θέλτα, την κάνει ο Μέσι, ο Πουγιόλ, ο Ινιέστα, ο Κριστιάνο Ρονάλντο και τα υπόλοιπα αστέρια. Οι πρωτοκλασάτοι αποφασίζουν απεργία, διότι δυο ομάδες της Β΄ Εθνικής δεν έχουν πληρωθεί. Πέρυσι τα Χριστούγεννα όποτε είπαμε δημόσια ότι υπάρχουν ποδοσφαιριστές της Β’ και της Γ’ Εθνικής απλήρωτοι που δεν μπορούν να κάνουν γιορτές τα αρμόδια όργανα σφύριζαν αδιάφορα. Οπότε πως μπορώ να βρω εγώ διάθεση και χρόνο να ασχοληθώ αν έχουν φραγεί κάποια παιχνίδια, όταν υπάρχουν τόσα σοβαρά ζητήματα. Οι ποδοσφαιριστές πρέπει να είναι πρωταγωνιστές και να ασχολούμαστε με το καλό θέαμα. Να παράγουμε θέαμα. Να βοηθάει ο ένας τον άλλο. Να είμαστε μια γροθιά με τους φιλάθλους και τους δημοσιογράφους και μέχρι εκεί! Τα παρασκηνιακά πρέπει να είναι μακριά από εμάς».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου