Πέμπτη 7 Οκτωβρίου 2010

Πείτε μας ανίκανους, αλλά ώς εκεί...

Εκπροσωπώντας όλο το αγωνιστικό τμήμα της ΑΕΛ, ο Νίκος Νταμπίζας μίλησε με την ιδιότητα του αρχηγού σε συνέντευξη Τύπου, μεταφέροντας απόψεις και πράγματα που επιθυμία όλων των ποδοσφαιριστών ήταν να ακουστούν μετά από τα γεγονότα των τελευταίων ημερών.

Ο «κάπτεν» ξεκαθάρισε πως άποψη όλων στο ποδοσφαιρικό τμήμα είναι ότι η ομάδα έχει βαθμολογικό και όχι αγωνιστικό πρόβλημα προσθέτοντας: «Πείτε, αν θέλετε, ότι είμαστε ανίκανοι επειδή δεν μπορούμε να πετύχουμε γκολ. Όμως, κανείς δεν μπορεί να μας κατηγορεί για έλλειψη πάθους και προσπάθειας». Σχολίασε επίσης ανυπόστατες φήμες που κυκλοφορούν στην πόλη τονίζοντας ότι «η περιρρέουσα ατμόσφαιρα που διαμορφώνεται από τη μειοψηφία, μικραίνει πολύ το μέγεθος μιας ομάδας που έχει κατακτήσει πρωτάθλημα και δύο Κύπελλα», πρόσθεσε πως «όταν αβασάνιστα βγαίνουν τέτοιου είδους φήμες δεξιά και αριστερά, θεωρούμε ότι γίνεται εσκεμμένα και εκ του πονηρού. Δεν μπορούν ανεύθυνα να τσουβαλιάζουν και να λένε ότι πρόβλημα της ΑΕΛ είναι ότι οι παίκτες δεν παίζουν γιατί πίνουν και ξενυχτάνε», και με αφορμή ψευδείς κατηγορίες περί απειθαρχίας είπε: «Δεν είμαστε Κωλοπετεινίτσα, να μαζευόμαστε από τα χωριά με τα αυτοκίνητά μας και πηγαίνουμε στον αγώνα. Πείτε μας ανίκανους επειδή δεν μπορούμε να βάλουμε τη μπάλα στα δίχτυα. Καφενείο, όμως, δεν είμαστε». Ξεκαθάρισε δε ότι «τα αποδυτήριά μας αυτή τη στιγμή έχουν υγεία. Έχω περάσει από πολλά αποδυτήρια, και σας το λέω με πάσα υπευθυνότητα, ότι ο οργανισμός της ΑΕΛ είναι σε άριστη κατάσταση σε ότι αφορά στις σχέσεις των παικτών της».

Ο αρχηγός έκλεισε την τοποθέτησή του λέγοντας: «Το κάρο έχει κολλήσει λίγο στη λάσπη. Εμείς προσπαθούμε να το βγάλουμε. Όποιος θέλει να σπρώξει λίγο για να βγει πιο εύκολα από τη λάσπη, ας το κάνει. Όποιος δεν θέλει, ας κάνει ό,τι κρίνει αυτός ανάλογα με το συναίσθημα και τη λογική που έχει».


Αναλυτικά ολόκληρη η συνέντευξη Τύπου του Νίκου Νταμπίζα

«Ο λόγος που βρίσκομαι εδώ είναι ένας. Εκπροσωπώντας του ποδοσφαιριστές, με την ιδιότητα του αρχηγού, και με αφορμή την αγωνιστική κατάσταση την περιρρέουσα ατμόσφαιρα και τα τεκταινόμενα το τελευταίο διάστημα στην ομάδα μας, αποφασίσαμε να μιλήσουμε για κάποια πράγματα. Έχουν ακουστεί πολλά, έχουν γραφτεί πολλά, έχουν γίνει πολλά. Θα προσπαθήσω να εστιάσω σε κάποια που εμείς οι ποδοσφαιριστές θεωρούμε σημαντικά.

Βρισκόμαστε στην 5η αγωνιστική. Ένα είναι σίγουρο. Η βαθμολογική κατάσταση της ομάδας δεν είναι αυτή που περιμέναμε ή θέλαμε. Πίσω από αυτό υπάρχουν τα «αλλά» και οι λόγοι. Έχουν δοθεί εξηγήσεις, ερμηνείας και παρερμηνείες. Αυτό που θεωρούμε εμείς είναι ότι η ομάδα δεν έχει αγωνιστικό πρόβλημα. Έχει βαθμολογικό. Δεν θέλουμε να κρυφτούμε πίσω από το δάχτυλό μας, ούτε να δημιουργήσουμε εντυπώσεις, ούτε να ψάξουμε δικαιολογίες. Γεγονότα καταγεγραμμένα στη μνήμη. Ένα-ένα τα ματς που έχουμε δώσει. Το παιχνίδι με τον Ατρόμητο ίσως ήταν το μοναδικό στο ποίο η ισοπαλία θα μπορούσε να έχει θεωρηθεί πιο δίκαιο αποτέλεσμα. Το κερδίσαμε, ωστόσο. Το ματς με την Καβάλα – χωρίς να είμαστε σούπερ, αλλά με βάση τον αριθμό των ευκαιριών – θα έπρεπε να είχε κερδηθεί. Κόντρα στον Ηρακλή. Καθολική υπεροχή. «Πάτημα», όπως λέμε στην ποδοσφαιρική διάλεκτο, του αντιπάλου. Κόντρα στην Κέρκυρα. Όχι τόσο καλή εμφάνιση. Αλλά σίγουρα βάσει των ευκαιριών και της ψυχρής λογικής που λέει ότι στο ποδόσφαιρο εκμεταλλεύεσαι τις ευκαιρίες και κερδίζεις, θα έπρεπε να το κάνουμε. Δυστυχώς, δεν το καταφέραμε. Στις Σέρρες – το ματς που έγινε αφορμή για να δημιουργηθούν κάποιες καταστάσεις – ήττα, κακή απόδοση στο 2ο ημίχρονο, αλλά με μια σημαντική παράμετρο. Παίζαμε με 10 παίκτες. Δεν είναι δικαιολογία. Αλλά καλώς ή κακώς έγινε. Έχουμε κάνει τρεις κλασικές ευκαιρίες με δέκα παίκτες. Στο δεύτερο σίγουρα ήμασταν αναιμικοί. Δεν θα μπω σε διαδικασία περαιτέρω ανάλυσης. Περιθώρια βελτίωσης υπάρχουν. Σίγουρα μπορούμε να παίξουμε καλύτερα. Το ποιος παίζει στην ομάδα, αν η ομάδα λειτουργεί με σύστημα ή όχι, αν παίζει με ένα σέντερ φορ ή όχι είναι θέμα προπονητή. Σας λέω ξανά, όμως, ότι για μας βαθμολογικό πρόβλημα υπάρχει. Αγωνιστικό, όμως, όχι. Μέχρι πριν από το ματς με τον Πανσερραϊκό ήμασταν η ομάδα με τις περισσότερες τελικές προσπάθειες. Αυτό έρχεται από μόνο του; Μας κατηγορούν για έλλειψη πάθους. Πως δημιουργούνται αυτές οι ευκαιρίες; Από μόνες τους; Αυτό το πάθος δεν μπορώ να καταλάβω πως μεταφράζεται. Γιατί κατηγορηθήκαμε – ακόμη και μετά το ματς με τον Ηρακλή – ότι η ομάδα δεν είχε πάθος. Πως μεταφράζεται το πάθος; Είναι πολύ τετριμμένο να ακούγεται ότι δεν έχουν πάθος ή δεν ματώνουν τη φανέλα. Σας αναφέρω ως χαρακτηριστικό παράδειγμα το ματς με τον Ηρακλή. Όχι γιατί με συμφέρει, αλλά γιατί κατηγορηθήκαμε για έλλειψη πάθους. Και είναι καταγεγραμμένο αυτό. Ότι η ομάδα δεν μάτωσε τη φανέλα ή ότι δεν προσπάθησε αρκετά. Όλα αυτά κάνοντας σωρεία ευκαιριών σε ένα εκτός έδρας παιχνίδι. Το πάθος δε μεταφράζεται με το αποτέλεσμα. Αν μπει η μπάλα στα δίχτυα έχεις πάθος. Αν όχι, τότε δεν έχεις. Θέλουν να μας πουν ανίκανους; Ναι, είμαστε ανίκανοι γιατί δεν μπορούμε να βάλουμε τη μπάλα στα δίχτυα. Δεν μπορούμε να δεχτούμε όμως να λένε ότι δεν προσπαθούμε. Σε καμία περίπτωση. Δεν μπορούμε να δεχτούμε αυτή την εικόνα που βγαίνει προς τα έξω ότι η ομάδα δεν προσπαθεί, ότι πίνει, ότι ξενυχτάει…

Πέρσι είχα δώσει μια ραδιοφωνική συνέντευξη και είχα πει ότι η περιρρέουσα ατμόσφαιρα στην πόλη μικραίνει την ομάδα. Και δεν μιλάω για το σύνολο του κόσμου. Είμαι πέντε χρόνια εδώ και αυτό το κατάλαβα τον τελευταίο καιρό. Έχω ακούσει κατά καιρούς πολλά, υπό μορφή καταγγελιών στα ραδιόφωνα, ψιθύρων ή σχολίων. Καταλαβαίνω τη διάθεση για κουτσομπολιό και κουβέντα στο καφενείο. Φτάσαμε, όμως, στο σημείο να δικαιωθώ γι’ αυτό που είχα πει πέρσι. Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα και η μειοψηφία που την εκφράζει δημιουργεί καταστάσεις και διαμορφώνει το κλίμα στην πόλη. Να σας φέρω ένα παράδειγμα;

Ο Μετίν την Πέμπτη συνελήφθη, το Σάββατο δεν ακολούθησε την αποστολή στο ξενοδοχείο και την Κυριακή ταξίδεψε αυθημερόν με το αυτοκίνητό του στις Σέρρες. Τι είμαστε; Κωλοπετεινίτσα; Μαζευόμαστε από τα χωριά με τα αυτοκίνητά μας και πηγαίνουμε στον αγώνα; Έχει γίνει ολόκληρος ντόρος ότι ο Μετίν έκανε αυτό ή κάποιος άλλος κάτι άλλο. Αυτό φτάνει στα αυτιά μας τη Δευτέρα. Το Σάββατο το μεσημέρι φεύγοντας για τις Σέρρες έχω τον Μετίν δίπλα μου στο λεωφορείο. Την Κυριακή στην επιστροφή το ίδιο και τι Δευτέρα βγαίνουν στην επιφάνεια όλα τα παραπάνω υπό μορφή καταγγελιών. Και μάλιστα στην ιστοσελίδα των οργανωμένων έχει καταγραφεί αυτό το πράγμα. Ότι οι φήμες περί Μετίν, ότι δήθεν πήγε με τη Φεράρι του αυθημερόν στις Σέρρες, όξυναν την κατάσταση… Καταγράφηκε και επίσημα, δηλαδή. Και λέω εγώ… Βγαίνει κάποιος αβασάνιστα στο ραδιόφωνο και λέει οτιδήποτε μπορεί να φανταστεί. Αυτό το πράγμα με τη μορφή χιονοστιβάδας λόγω της πίεσης που έχει δημιουργηθεί από τη βαθμολογική θέση της ομάδας, παίρνει και διαμορφώνει καταστάσεις μέσα στην πόλη ότι η ομάδα ξενυχτάει, ότι ο καθένας κάνει του κεφαλιού του… Η ομάδα έχει πάρει ένα πρωτάθλημα, δύο Κύπελλα και αυτές οι συμπεριφορές τη μικραίνουν πάρα πολύ. Το να λέμε τέτοια πράγματα υπό μορφή καφενειακής κουβέντας έχει μεγάλη διαφορά από το να προβάλλει ως λόγος που εξηγεί τη βαθμολογική και αγωνιστική εικόνα της ομάδας. Πείτε μας ανίκανους, ότι δεν μπορούμε να βάλουμε τη μπάλα στα δίχτυα. Καφενείο, όμως, δεν είμαστε. Να παίρνει ο καθένας το αυτοκίνητό του και να πηγαίνει στις Σέρρες. Δεν μπορεί αυτό να το πουν για κανένα μέλος της ομάδας. Πόσο μάλλον για τον Μετίν, ο οποίος στα 4 χρόνια που είναι στην ΑΕΛ έχει «σκυλιάσει». Δεν ξέρω αν είναι καλός σε όλα τα ματς. Εγώ που τον ζω καθημερινά και όλοι όσοι τον ξέρουμε, την ίδια άποψη έχουμε. Όπως και για κάθε μέλος της ομάδας. Είναι ντροπή αυτό το πράγμα. Να το λέει κάποιος έτσι ανεύθυνα και να παίρνει τη μορφή χιονοστιβάδας. Και να προβάλλετε αυτό ως αιτία για την αγωνιστική εικόνα της ομάδας. Δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτό το πράγμα. Μέχρι πρότινος πίστευα ότι όλα αυτά προέρχονταν από διάθεση κουτσομπολιού. Πιστεύω πλέον ότι υπάρχουν άνθρωποι μέσα στην πόλη, οι οποίοι εσκεμμένα σε συγκυρίες παρόμοιες δημιουργούν εντέχνως καταστάσεις προκειμένου να επωφεληθούν. Δεν ξέρω ποιο είναι το κίνητρό τους. Δεν μπορώ να το φανταστώ, αλλά σίγουρα υπάρχει αυτό το πράγμα. Αν θυμάμαι καλά πέρσι η αιτία που είχα βγει για να μιλήσει ήταν το υποτιθέμενο κακό κλίμα στα αποδυτήρια. Φέτος είναι ότι ο Μπλάζεκ υποτίθεται ότι ξενυχτάει ή ότι ο Ιγκλέσιας τα έχει όλα γραμμένα στα παλιά του παπούτσια ή οτιδήποτε άλλο. Όλοι μαζί θα αποδοκιμαζόμαστε. Αν θέλει κάποιος να ξεχωρίσει έναν ποδοσφαιριστή γιατί τον γουστάρει και θέλει να τον επευφημεί, ας το κάνει. Να ξέρουν, όμως, όλοι ότι μπορεί στα ματς με τον Πανσερραϊκό να έκανε ο Ιγκλέσιας μια λανθασμένη ενέργεια η οποία μας στοίχισε, αλλά η ομάδα είναι συνολικά υπεύθυνη για τη βαθμολογική εικόνα. Μεμονωμένα, ξεχωριστά ο κάθε ένας από εμάς κάνει λάθη. Όμως, όλοι μαζί είμαστε στα λάθη. Δεν μπορεί να κρινόμαστε ξεχωριστά και να βρίσκουμε εξιλαστήρια θύματα για να τους ρίξουμε στην πυρά. Να βγάλουμε δηλαδή τον Ιγκλέσιας στην πλατεία Ταχυδρομείου και να περάσουν όλοι οι φίλαθλοι και να του πάρουν το κεφάλι. Να δούμε αν θα μας δώσει πίσω τους βαθμούς ή αν θα εξομαλύνει την κατάσταση. Έκανε ένα λάθος. Το κατάλαβε. Δεν είναι το πρώτο ούτε το τελευταίο. Όλοι μαζί χάνουμε και όλοι μαζί κερδίζουμε. Καθένας από εμάς κάνει λάθη. Συνέχεια. Δεν έχει, όμως, καμία λογική να βγούμε και να παίρνουμε κεφάλια, αναζητώντας εξιλαστήρια θύματα.

Έχει ακουστεί για κακή εξωγηπεδική ζωή. Ντετέκτιβ δεν είμαι. Ο καθένας είναι επαγγελματίας και λειτουργεί ανάλογα. Υπάρχουν παροιμίες που μπορούν να δώσουν στίγμα. «Όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά», λένε. Υπάρχει, όμως, κι ένα άλλο που λέει ότι «την τρίχα, την κάνουμε τριχιά». Δεν ξέρω ποιος είναι στον απόλυτα βαθμό επαγγελματίας. Θα σας φέρω ένα άλλο παράδειγμα. Την Πέμπτη το βράδυ ήμουν στη Νεάπολη μαζί με τον Στέλιο τον Βενετίδη στο μαγαζί του φίλου μου του Γιάννη του Τσακμακίδη, με τον οποίο γνωριζόμασταν από την Εθνική Νέων. Στις 12 παρά τέταρτο φύγαμε. Τη Δευτέρα το μεσημέρι μιλώντας με τον Στέλιο, μου μετέφερε κουτσομπολιό που του είπε φίλος του ότι την Παρασκευή ο Νταμπίζας και ο Βενετίδης ξενύχτησαν. Δεν το λέω αυτό για να μιλήσω για τον εαυτό μου και να υποστηρίξω ότι είμαι καλός επαγγελματίας, ότι δεν πίνω, δεν ξενυχτάω κλπ. Απλά θέλω να σας φέρω παράδειγμα για το πόσο μια απλή κουβέντα, μια απλή έξοδος μέχρι τις 12 το βράδυ, μπορεί να αλλάξει μέρα – από Πέμπτη να γίνει Παρασκευή – και να παρουσιαστεί ως ξενύχτι. Δεν ξέρω αν έχουν ξενυχτήσει ποδοσφαιριστές της ομάδας μας. Ξέρω, όμως, ότι η ομάδα έχει αρχές και κανόνες. Και ότι όποιος δεν τους τηρήσει – πρώτοι απ’ όλους εμείς – δεν επιτρέπουμε να παίζει με τον ιδρώτα μας. Αν εμείς ως ομάδα, ως ποδοσφαιριστές αντιληφθούμε ότι κάποιος παίζει με τον ιδρώτα μας, θα τον ξεράσει το σύστημα της ομάδας. Γιατί το σύστημα της ομάδας είναι πιο σοβαρό από οποιαδήποτε ποινή ή πρόστιμο. Για τα θέματα πειθαρχίας και επιβολής των κανόνων, υπεύθυνοι είναι ο προπονητής και η διοίκηση. Δεν ξέρω τι κάνει ο καθένας στην προσωπική του ζωή. Όταν όμως αβασάνιστα βγαίνουν φήμες δεξιά και αριστερά, θεωρούμε ότι γίνεται εσκεμμένα και εκ του πονηρού. Μπορεί κάποιοι να έχουν δώσει δικαιώματα. Το πόσο σοβαρά, όμως, είναι αυτά τα δικαιώματα που έδωσαν, αν έχουν τιμωρηθεί, αν τους έχουν επιβληθεί πρόστιμα, είναι ζητήματα διοίκησης και προπονητή. Δεν μπορούν να τσουβαλιάζουν και να λένε ότι πρόβλημα της ΑΕΛ είναι ότι οι παίκτες δεν παίζουν γιατί πίνουν και ξενυχτάνε. Σας το ξαναλέω. Το πρόβλημα της ομάδας είναι βαθμολογικό. Σε όλες τις ομάδες του κόσμου υπάρχουν παρόμοιες καταστάσεις. Αυτό, όμως, που γίνεται εδώ με την προσπάθεια κάποιων να αποπροσανατολίσουν δεν βοηθάει σε καμία περίπτωση. Γιατί, πολύ απλά, θα χάσουμε την ουσία του προβλήματος. Και ο κόσμος θα ασχολείται με πράγματα που δεν έχουμε ουσιαστικό αντίκρισμα και δεν έχουν βάση»

Ακολούθησαν οι ερωτήσεις των εκπροσώπων του Τύπου:

-Την Κυριακή οι οργανωμένοι οπαδοί, σας ζήτησαν να σταματήσετε στην Εθνική οδό για να μιλήσετε και μετά σας περίμεναν στο ξενοδοχείο. Τι έχεις να πεις επί των συγκεκριμένων κινήσεων;

«Δεν θα ήθελα να τοποθετηθώ στο συγκεκριμένο κομμάτι. Νομίζω ότι είναι αυτονόητο, έχει ανοίξει μία πληγή με αυτό και αν ρίξουμε κι άλλο αλάτι στην πληγή δεν θα την βοηθήσουμε να κλείσει. Θα τοποθετηθώ, πάντως, προσωπικά. Θα περίμενα να έρθουν να μας πουν ότι ήθελαν αυτά τα παιδιά που ήταν στις Σέρρες, στο ξενοδοχείο, ποιος ο λόγος να σταματήσουμε σε ένα πάρκινγκ στην εθνική οδό; Θα μπορούσαν να έρθουν στο ξενοδοχείο, όπως έκαναν μετά και να γίνει κάτι σαν διάλογος. Γιατί διάλογος δεν μπορεί να γίνει με 150 άτομα να φωνάζουν έξω από το πούλμαν της ομάδας δημιουργώντας η κατάσταση που δημιουργήθηκε. Πιστεύω ότι περισσότερο ήταν μία εξωτερίκευση των συναισθημάτων τους, αλλά διάλογος δεν υπήρχε. Αν υπήρχε περίπτωση να γίνει διάλογος θα έπρεπε να είχε συμβεί όπως παλαιότερες φορές, όταν είχαν έρθει στα Δένδρα, μας είχαν μιλήσει και μας είχαν εκφράσει τις απόψεις και τους προβληματισμούς τους και είχαν αναρτήσει και κάποια πανό, ή όταν οι αρχηγοί είχαμε επισκεφθεί τα γραφεία του συνδέσμου όπου και πάλι μας είχαν εκφράσει τον προβληματισμό τους για κάποια θέματα που αφορούσαν την ομάδα. Αυτό που έγινε στο ξενοδοχείο νομίζω ότι δεν είχε ουσιαστικό αντίκρυσμα. Να ζητάς τη κεφαλή επί πίνακι του Μπλάζεκ και του Ιγκλέσιας έξω από το λεωφορείο της ομάδας, πιστεύω ότι δεν έχει κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα. Δεν ξέρω με ποιον τρόπο λειτουργούν και ίσως θα ήταν καλύτερα να απαντήσουν αυτοί, γιατί εμείς ήμασταν δέκτες αυτής της συμπεριφοράς. Θα περίμενα τις «κεφαλές» του συνδέσμου να μας περιμένουν έστω και έξω από το ξενοδοχείο, να μας εκθέσουν αυτά που ήθελαν και να μας αποδοκιμάσουν αν το θεωρούσαν σωστό, αλλά αυτό το χαός και οι κραυγές δεν είχαν κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα. Μπορεί κάποιος όλο αυτό να το πει αφύπνιση; Έτσι όπως εξελίχθηκε η κατάσταση δεν είναι ευχάριστο για κανέναν. Όλοι μαζί κρινόμαστε… Το λάθος μπορεί να το έκανε ο Ιγκλέσιας, ή ο οποιοσδήποτε άλλος, αλλά δεν παίρνουμε το «κεφάλι» κανενός. Αν θα κοπούν κεφάλια θα κοπούν των 11, των 13 που έπαιξαν και όχι ενός…».

-Θεωρείς ότι υπάρχουν συμπεριφορές συμπαικτών σου που να δίνουν την αίσθηση ότι υπάρχει σε ένα ποσοστό απειθαρχία ή μη έλεγχος των κινήσεων. Ένα μικρό παράδειγμα μπορεί να είναι οι δηλώσεις του Πούρι, ή ο τρόπος για πολλούς που δεν μετείχε ο Κανόμπιο στην αποστολή.

«Η άποψή μου είναι ότι αν κάποιος ποδοσφαιριστής θέλει να φύγει οι «πόρτες είναι ανοιχτές και τα σκυλιά δεμένα» και αν κάποιον δεν τον εκφράζει ή δεν τον γεμίζει ο χρόνος συμμετοχής που έχει, πηγαίνει στην κάθε μεταγραφική περίοδο στον προπονητή και στη διοίκηση και καταθέτει την άποψή του. Αλλά θεωρώ ότι δεν είναι απειθαρχία. Παράλληλα τη δυσαρέσκειά του ο κάθε ποδοσφαιριστής μπορεί να την εκφράσει και με διαφορετικό τρόπο, αλλά όλο αυτό δεν πιστεύω ότι δείχνει να έχει χαθεί ο έλεγχος. Αν κάποιος δεν θέλει να παίξει, καλύτερα να μην παίξει, με το ζόρι κανένας. Το περσινό φαινόμενο ήθελε τον Ουζουνίδη να είναι υπέρ του δέοντος αυστηρός και οι ποδοσφαιριστές να μην είναι ευχαριστημένοι μαζί του, φέτος και επειδή ο Παπακώστας είναι διαφορετικής προσέγγισης λέμε ότι έχει χαθεί ο έλεγχος; Κάθε προπονητής έχει το δικό του τρόπο προσέγγισης. Γιατί να δαιμονοποιούμε τα πάντα; Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτοί που επιλέγονται από τον προπονητή, αυτοί θα παίζουν και θα έχουν και την ευθύνη του αποτελέσματος. Τώρα αν πούμε ότι ο Κανόμπιο έμεινε εκτός γιατί προφασίστηκε τραυματισμό και αυτό καταδεικνύει απειθαρχία; Εμείς μέσα στα αποδυτήρια είμαστε ένα ζωντανός οργανισμός από 25 διαφορετικά άτομα και ο καθένας αντιδρά διαφορετικά. Παρόμοια φαινόμενα μπορούν να δημιουργηθούν παντού αλλά το θέμα είναι να υπάρχει υγεία στα αποδυτήρια. Τα αποδυτήριά μας αυτή τη στιγμή έχουν υγεία. Έχω περάσει από πολλά αποδυτήρια, και σας το λέω με πάσα υπευθυνότητα, ο οργανισμός της ΑΕΛ είναι σε άριστη κατάσταση στις σχέσεις των παικτών της. Μην προσπαθούμε να ψάξουμε αιτίες που ουσιαστικά δεν είναι και το πρόβλημα της ομάδας. Υπάρχει και κάποια αυτοάμυνα στους κόλπους της ομάδας, αν κάποιος προσπαθήσει να κοροϊδέψει να είστε σίγουροι ότι η ομάδα θα τον κάνει ξένο σώμα».

-Υπάρχει ωράριο στον εσωτερικό κανονισμό; Έχουν γίνει έφοδοι στα σπίτια των παικτών;

«Ωράριο υπάρχει σε κάθε εσωτερικό κανονισμό. Αλλά για τον πειθαρχικό έλεγχο υπεύθυνοι είναι η διοίκηση και ο προπονητής και μόνο αυτοί ξέρουν ποιοι παίκτες τον τηρούν και ποιοι όχι».

-Είσαστε φίλοι οι παίκτες μεταξύ σας; Με τους νεαρούς ας πούμε ποδοσφαιριστές, κάνετε παρέα;

«Ο καθένας μας είναι επαγγελματίας και πρέπει να έχουμε έναν κώδικα συμπεριφοράς και πρέπει να κινούμαστε με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Η τρίχα που γίνεται τριχιά δεν μου αρέσει εμένα. Για οποιοδήποτε περιστατικό έχει γίνει, υπεύθυνος είναι ο προπονητής και η διοίκηση. Ο καθένας έχει τον τρόπο που λειτουργεί σαν μονάδα, εκπροσωπώντας τον εαυτό σου, αλλά ξέροντας ότι πρέπει να τιμήσεις και έναν κώδικα συμπεριφοράς και ένα συμβόλαιο. Αν για τον οποιοδήποτε λόγο δεν τιμάς αυτά τα πράγματα υπάρχουν κυρώσεις, τις οποίες επιβάλλει η διοίκηση και ο προπονητής. Φίλος δεν είμαι με κανέναν. Έχω γνωστούς πάρα πολλούς και φιλίες μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού και δεν θεωρώ ότι το πρόβλημα είναι αν κάποιος βοηθά τον Ιγκλέσιας ή τον Μπλάζεκ. Φίλος δεν μπορείς να είσαι με 30 άτομα, αυτό δεν είναι φιλία. Όλοι μας έχουμε έναν κοινό σκοπό και γι’ αυτόν αγωνιζόμαστε. Το τι έχω πει εγώ στους νεαρούς παίκτες μας το ξέρω εγώ κι αυτοί και δεν είναι προς δημοσιοποίηση».

-Την Κυριακή το βράδυ είδαμε τους ξένους ποδοσφαιριστές να είναι φοβισμένοι. Φοβάσαι ότι θα επηρεάσει κάποιους συμπαίκτες σου;

«Αυτό έχει να κάνει με τον ψυχισμό του καθενός. Από κει και πέρα δεν έχει σημασία τι λες, αλλά τι αισθάνεσαι μέσα σου. Αν έχουν επηρεαστεί κάποιοι παίκτες αυτό θα φανεί στο μέλλον. Εμείς λέμε γενικά πως θα περιμέναμε να είναι τα πράγματα υπό τη μορφή έκφρασης παραπόνων στα άσχημα αποτελέσματα της ομάδας. Δυστυχώς αυτό δεν είναι ομαδικό, είναι το πώς ο κάθε ποδοσφαιριστής, ο κάθε χαρακτήρας θα εκλάβει τη συγκεκριμένη κίνηση. Είναι δύσκολο όμως να δημιουργείται μία τέτοια κατάσταση και να ζητάμε να βγαίνουν θετικά συμπεράσματα».

-Αυτό που δεν αρέσει είναι η διάθεση στη διεκδίκηση του αποτελέσματος και ότι όλο αυτό είναι απόρροια του γεγονός ότι ορισμένοι είναι συμβιβασμένοι με την ιδέα να παίζει η ΑΕΛ καλό ποδόσφαιρο και να κερδίζει τις εντυπώσεις και ότι δεν υπάρχει κανένας που θα τους πάρει το «κεφάλι» αν δεν πάρουν το αποτέλεσμα.

«Δεν συμβαίνει σε καμία περίπτωση στην ομάδα μας αυτό. Στον Ηρακλή παίξαμε με δέκα παίκτες και η ομάδα έκανε την κλασική ευκαιρία με τον Μακίνουα και ήταν καθολικά καλύτερη σε όλο το ματς. Αυτό δεν είναι «σκύλιασμα»; Επειδή δεν μπήκε η μπάλα στα δίχτυα δεν υπάρχει το πάθος για να κερδίσεις τον αντίπαλο; Υπάρχουν κάποιες αντίξοες συνθήκες σε ένα παιχνίδι που δεν σου επιτρέπουν επί 90 λεπτά να παίζεις και να «πατήσεις» τον αντίπαλό σου. Εμείς ψυχρά, αν δούμε όλα τα παιχνίδια, θέλω να μου πείτε ένα παιχνίδι στο οποίο ο αντίπαλός μας ήταν καλύτερος από μας. Το πάθος δεν έχει να κάνει με το αν η μπάλα θα μπει στα δίχτυα. Για να κάνεις 60 τελικές προσπάθειες, έχεις τρέξει, δεν έχεις κινδυνεύσεις (παρά σε ελάχιστες στιγμές) γιατί η ομάδα προσπαθεί. Μπορεί να μην το κάνουμε στα μάτια του καθενός στον βαθμό που θέλει, αλλά τα στοιχεία δείχνουν ότι προσπαθούμε. Ανίκανους θέλετε να μας πείτε; Ναι, είμαστε ανίκανοι, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είμαστε αδιάφοροι».

-Έχετε την αίσθηση ότι ψυχολογικά σας έχει πάρει λίγο από κάτω; Και πως μπορεί να αλλάξει αυτό;

«Θεωρώ ότι πριν το παιχνίδι η όλη κατάσταση σε γιγαντώνει και θέλεις να την ανατρέψεις. Μέσα στο παιχνίδι και όταν θα βρεθείς σε μία φάση για να σκοράρεις, ίσως υποσυνείδητα να μην σε αφήσει να λειτουργήσεις με καθαρό μυαλό. Ίσως να χρειαστεί κάποια στιγμή να έχουμε ένα εύκολο γκολ για να μπορέσει να γυρίσει τούμπα η όλη κατάσταση».

-Η κακή αγωνιστική κατάσταση του Αλκαζάρ σας επηρεάζει;

«Για την ομάδα που θέλει να κερδίζει και κάνει παιχνίδι πρωτοβουλίας επηρεάζει ο κακός αγωνιστικός χώρος. Όσες φορές και αν παίξουμε στο Αλκαζάρ με άσχημο αγωνιστικό χώρο είναι ντεσαβαντάζ για μας, που θέλουμε να δημιουργήσουμε και όχι να καταστρέψουμε. Δυστυχώς είμαστε σε έναν χώρο που ουσιαστικά είμαστε φιλοξενούμενοι μέσα στο σπίτι της και δεν έχει να κάνει με τη λειτουργία της ομάδας».

-Δεν σε είχαμε συνηθίσει να μιλάς για τους διαιτητές. Φέτος έχετε αρχίσει να κρούεται τον κώδωνα του κινδύνου λέγοντας ότι «μας αντιμετωπίζουν σαν να είμαστε μικροί ομάδα». Τι θα γίνει με αυτό το θέμα τελικά;

«Εγώ μεμονωμένα για τη διαιτησία δεν θέλω να μιλάω. Στο Καυτανζόγλειο δεν έκρινα την απόφαση του διαιτητή να μη δώσει το πέναλτι στον Μπλάζεκ, απλά είπα ότι ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε την κατάσταση ίσως να κάνει κάποιους να μας θεωρούν… Εμείς έχουμε έναν συγκεκριμένο τρόπο συμπεριφοράς απέναντι στην ελληνική διαιτησία και κάποιοι μπορεί αυτή τη στιγμή να λένε ότι στη Λάρισα είναι οι «μακάκες» του ελληνικού ποδοσφαίρου. Έχω κάποιες βασικές αρχές γι’ αυτό το κομμάτι. Όταν έχεις ένα πρόβλημα και δεν μπορείς να το λύσεις ή να προτείνεις τρόπους αλλαγής του, θα πρέπει να μάθεις να ζεις με αυτό το πρόβλημα. Η άποψη που έχω εγώ είναι ότι ακόμη και το χειρότερο να πάρουμε, πρέπει πάντα να στεκόμαστε στο αγωνιστικό κομμάτι, γιατί μπορεί να δημιουργήσουμε ένα άλλοθι και δεν μπορούμε να προσηλωθούμε στο δικό μας κομμάτι που είναι το αγωνιστικό. Το τι έχω κάνει στις Σέρρες ή και σε άλλα αποδυτήρια είναι δικές μου αντιδράσεις που δεν θα προσφέρουν τίποτα αν δημοσιοποιηθούν. Δεν κρίνω αποσπασματικά έναν άνθρωπο αλλά προσπαθώ να τον κρίνω συνολικά και στις Σέρρες η αντίδρασή μου ήταν για τη συνολική εικόνα της διαιτητικής τριάδας. Όταν ένας άνθρωπος ψεύδεται αυτό είναι το χειρότερο πράγμα. Όταν άλλα μου λες μέσα στο γήπεδο και άλλα μετά μου δείχνει ότι δεν έχει να κάνει καθαρά με μία λανθασμένη απόφαση».

-Οι αντιδράσεις των φιλάθλων πάντα ήταν πιεστικές. Φέτος υπάρχει μία διαφορά, οι αντιδράσεις είναι πιο σκληρές και πολύ πιο νωρίς από κάθε άλλη φορά.

«Σε άσχημα αποτελέσματα και όταν υπάρχει μία σειρά άτυχων αποτελεσμάτων, μπορεί να υπάρξουν ανάλογα περιστατικά. Σίγουρα είναι νωρίς να δημιουργείται μία τέτοια κατάσταση την πέμπτη αγωνιστική. Γιατί έχει γίνει δεν ξέρω… Εμείς ήμασταν δέκτες αυτής της συμπεριφοράς. Προσπάθησα είναι η αλήθεια να την εξηγήσω, όπως δεν μπορώ να καταλάβω τις απόψεις των οργανωμένων ότι δεν είχαμε πάθος στο ματς με τον Ηρακλή. Το να υπάρχει δυσαρέσκεια για τη βαθμολογική μας θέση είναι αποδεκτό, αλλά να φτάσουμε την πέμπτη αγωνιστική και να γίνονται τέτοια πράγματα… Αν ήθελαν να υπάρχει αποτέλεσμα θα περίμενα τις «κεφαλές» των οπαδών μας να μας πουν τι ακριβώς δεν τους αρέσει στην ομάδα. Με λίγα λόγια «χάθηκε η μπάλα» εκεί…».

-Οι μεγάλες προσδοκίες μπορεί να είναι μία από τις αιτίες;

«Μπαίνουμε σε μία άλλη διάσταση… Εμείς το έχουμε πει από την αρχή ότι πρέπει να στηρίξουμε αγωνιστικό το εγχείρημα του νέου γηπέδου. Έχουμε ευθύνες και δεν χρειάζεται να το συζητήσουμε αυτό. Η βαθμολογική εικόνα της ομάδας δεν ευχαριστεί κανέναν. Προσπάθησα να σκεφτώ ουδέτερα για την αντίδραση των οργανωμένων, αλλά δεν μπορώ να το εξηγήσω στον απόλυτο βαθμό. Η εικόνα του βράδυ της Κυριακής ήταν κάτι πολύ άσχημο γιατί δαιμονοποιήθηκαν μόνο δύο άτομα. Θεωρώ ότι οι αντιδράσεις και ο τρόπος που εκφράστηκαν ήταν προς δύο πρόσωπα. Δεν έχει να κάνει με το γεγονός ότι η ομάδα δεν είναι αντάξια των προσδοκιών. Κύριο παράπονο της μερίδας των οπαδών ήταν ότι η ομάδα ξενυχτάει και πολλά άλλα… Οι αντιδράσεις λοιπόν ήταν καθαρά για θέμα ποδοσφαιριστών εξωαγωνιστικά. Έχει χαθεί βαθμολογικό έδαφος, αλλά υπάρχει χρόνος μπροστά και μπορούμε να ανακάμψουμε».

Ως επίλογο ο Νίκος Νταμπίζας ανέφερε: «Αυτή στιγμή η ομάδα έχει μείνει πίσω. Με άλλο λόγια. Το κάρο έχει κολλήσει λίγο στη λάσπη. Εμείς προσπαθούμε να το βγάλουμε. Όποιος θέλει να σπρώξει λίγο για να βγει πιο εύκολα από τη λάσπη, ας το κάνει. Όποιος δεν θέλει, ας κάνει ό,τι κρίνει αυτός ανάλογα με το συναίσθημα και τη λογική που έχει».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου