Με οργή παρακολουθούμε εδώ και μία εβδομάδα το κρεσέντο των προκλήσεων εκ μέρους του «επώνυμου φιλάθλου» και της διοίκησης της γειτονικής ομάδας που μοιράζεται το ίδιο χρώμα και όνομα με τον εκ Πειραιώς προερχόμενο δυνάστη του ελληνικού ποδοσφαίρου. Η αθλιότητα, η αστειότητα και η γελοιότητα έχουν χτυπήσει κόκκινο. [Τυχαίο; Δεν νομίζω.]
Κι ενώ μαζί με δεκάδες χιλιάδες συνοπαδούς μας, αλλά και όλους τους πολίτες της Λάρισας αγανακτούμε και συσπειρωνόμαστε γύρω από την ΑΕΛ μας και την πόλη μας στον αντίποδα παρακολουθούμε το «θέατρο του παραλόγου», την «σιωπή των αμνών, το «μετέωρο βήμα του κουναβιού», εκ μέρους των παραγόντων της γειτονικής πόλης. Είτε μιλάμε για πολιτικούς, είτε για αθλητικούς παράγοντες, είτε για δημοσιογράφους, είτε για την τοπική κοινωνία που όλοι τους δείχνουν ένοχη ανοχή (ή μήπως σιωπηρή υποστήριξη;) απέναντι στον πανελλήνιο εξευτελισμό της πόλης τους.
Ας αδιαφορήσουμε όμως εν τέλει για όλους αυτούς. Ας τους αφήσουμε μόνους στον θλιβερό κατήφορο που επέλεξαν. Δε υπάρχει κανένας λόγος να ασχοληθούμε με τα καπρίτσια των νεοφώτιστων που αναζητούν νόημα και λόγο για την ύπαρξή τους.
Για εμάς –και ειδικά μετά την πανηγυρική κατάρρευση της «απαγόρευσης εισόδου»- ένα μένει πια να πράξουμε:
ΟΛΟΙ ΒΟΛΟ!
Ο καθένας από εμάς όπως μπορεί, με ΙΧ και λεωφορεία, με τρένα και ποδήλατα ακόμη και με τα πόδια, ας πάμε είμαστε Όλοι εκεί να τραγουδήσουμε ειρηνικά για την Ομάδα μας.
ΟΛΟΙ ΒΟΛΟ!
Γιατί εμείς –σε αντίθεση με αυτούς- μιλάμε με τις πράξεις μας.
Ανδρέας Λιόντος
Πρόεδρος Ερασιτεχνικής Α.Ε.Λ. 1964
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου