"Πάει καιρός που σε παρακολουθούμε σιωπηλοί.
Το να επισημάνουμε τα λάθη σου δε θα 'χε νόημα. Ήταν σίγουρο ότι θα το έκαναν τόσοι πολλοί, που ένας παραπάνω δε θα άλλαζε την αριθμητική τους.
Ακούσαμε με προσοχή τα όσα δήλωσες, όλο αυτό το διάστημα. Θέλαμε να πιστέψουμε ότι αυτή τη φορά τα εννοούσες, ότι τα πράγματα θα 'ταν όντως αλλιώς.
Κάθε φορά θέλουμε να σε πιστέψουμε.
Κάθε φορά ελπίζουμε να νιώσεις ότι η δύναμή σου είναι εδώ, σ'αυτήν την πόλη κι όχι κάπου εκεί έξω, που την ψάχνεις.
Αλλά και πάλι ακούσαμε για την εντιμότητα και το ήθος του Σοφοκλή. Του φίλου σου δηλαδή, που σε κάθε δεύτερη γραφή μας, αφιερώναμε κι ένα καντήλι στη χάρη της εντιμότητάς του. Του φίλου σου, του "ψηλού Σισέ" που αρνιόσουν πεισματικά να δεχθείς ότι δεν είναι λύση, ούτε απλά μέρος του προβλήματος, αλλά το πρόβλημα το ίδιο.
Σήμερα, στρέφεσαι εξωδίκως εναντίον του. Πάλι καλά......
Ποιόν πήρες, ποιόν δεν πήρες, γιατί προτίμησες αυτόν κι όχι τον άλλον, γιατί παρέμειναν αυτοί που όφειλαν να φύγουν κι απ' ότι ακούμε θα φύγουν αυτοί που θα 'ταν όφελος να μείνουν, γιατί ο διευθυντής έγινε σύμβουλος κι ο σύμβουλος κάτι τεχνικώς απροσδιόριστο, λαλίστατο όμως και επικίνδυνα αποκαλυπτικό ως προς τις πραγματικές προθέσεις, δε θα το σχολιάσουμε. Εξ άλλου το να κλείνεις το Νεμπεγλέρα και μετά να κλείνεις τον Κόουλμαν, είναι μανούβρα που ούτε το δικό μας αριστερόστροφο μυαλό μπορεί να ακολουθήσει.
Θα περιμένουμε τα αποτελέσματά τους, γιατί... μιας και το 'θιξες κι εσύ, "ενοχλημένος" στην απολογιστική σου, το ψέμα τελικά έχει κοντά ποδάρια.
Τη Δευτέρα που έρχεται, είναι η πρώτη της ΑΕΛ.
Της δικής μας ΑΕΛ. Aυτής που σ' ένα κόσμο προκαθορισμένο, κατάφερε να μείνει εκτός κι ανέγγιχτη, αυτής που πολεμήθηκε με τους "μεσαίους" και "τα πλαϊνά" αλλά τελικά κατάφερε να πέσει λόγω της δικής της εγκληματικής βλακείας, της δικής της αγωνιστικής ανεπάρκειας. Αυτής, που λόγω αυτών ομορφαίνει τις δικές μας Κυριακές, αυτής που γεννηθήκαμε για να πεθάνουμε μαζί της.
Σε όποια κατηγορία κι αν παίζει τελικά, εμείς θα 'μαστε εκεί. Στα δικά μας μάτια πάντα Βασίλισσα θα φαντάζει κι όσο περνάει από το χέρι μας, πάντα θα 'μαστε εκεί. Γιατί για μας, είτε είμαστε Σύνδεσμος, είτε Λέσχη, είτε Όμιλος είτε ότι φανταστεί το μυαλό του κάθε "αρμόδιου" για τον αθλητισμό υπουργού, μπας και δείξει κι αυτός ότι κάπου παράγει το σύνηθες πλέον της συμφοράς "έργο", η πρώτη της ομάδας πάντα θα 'ναι γιορτή.
Θα θέλαμε να σε καλέσουμε.
Να γιορτάσεις μαζί μας. Να νιώσεις ότι οι ρίζες της δύναμής σου είναι εδώ. Ότι φίλους, "συμμάχους", πιστούς συνοδοιπόρους, όπως θέλεις τέλος πάντων να τους ονοματίσεις, θα πρέπει να τους ψάξεις εδώ κι όχι εκεί.
Αλλά πάει καιρός που δεν μπορούμε να καταλάβουμε τις αλήθειες της δικής σου ΑΕΛ.
Θα 'χεις το λόγο σου...... να μένεις μόνος σου, εσύ κι ο κόσμος σου".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου