Πέμπτη 5 Αυγούστου 2010

ΠΑΜΕ ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ!


Πριν μερικούς μήνες, όταν άρχισαν οι συζητήσεις για τον καταμερισμό των θυρών του νέου γηπέδου, κανείς δεν έδειξε να δίνει σημασία σε αυτό που για εμάς ακουγόταν προκλητικό: το πέταλο των φιλοξενουμένων! Από το ποιες θύρες θα πιάσουν ποιοι φίλαθλοι της ομάδας μας, περισσότερο σημαντικό θεωρήσαμε το να μην πιάσουν οι φιλοξενούμενοι ολόκληρο το ένα πέταλο του γηπέδου. Αν και δεν βρήκαμε συμμάχους σε αυτήν την προσπάθεια, κατόπιν επαφών και συγκεκριμένων προτάσεων μας προς τη διοίκηση, πετύχαμε τελικά τον περιορισμό των αντιπάλων στη γωνία του πετάλου και την παραχώρηση του υπόλοιπου μέρους σε οπαδούς της ΑΕΛ, φυσικά και με την απαραίτητη κενή ζώνη για λόγους ασφαλείας. Αφού εξασφαλίστηκε αυτό, το οποίο αφορούσε στο γενικό καλό της ΑΕΛ και στην εικόνα που θα έδειχνε προς τα έξω το νέο γήπεδο στα επόμενα χρόνια, ξεκινήσαμε νέες συζητήσεις για το θέμα των εισιτηρίων και τη θέση που θα καταλάμβανε ο Σύνδεσμός μας στο καινούριο γήπεδο.

Από την πρώτη στιγμή θέσαμε σαφές ότι μας ενδιαφέρει η Θύρα-12Α και ζητήσαμε εκεί να γίνει κράτηση θέσεων για τον αριθμό εισιτήριων που μπορούσαμε να διαθέσουμε. Από την πλευρά της η διοίκηση έδειξε μια τάση να μας πείσει να μετακινηθούμε στη Θύρα-11 με το επιχείρημα ότι στη 12Α είχαν ήδη προμηθευτεί διαρκείας κάποιοι "οικογενειάρχες". Αυτό, εκτός του ότι μας θίγει σαν ανθρώπους αφού αντιμετωπιζόμαστε ως "κακοποιοί", μας αναγκάζει και να εξηγήσουμε τα αυτονόητα: πρώτον, δεν είμαστε κανίβαλοι, δεύτερον, έχουμε και εμείς οικογένειες και τρίτον, κάποιοι από αυτούς τους οικογενειάρχες που πήραν ήδη διαρκείας στη 12Α είναι μέλη μας ή φίλοι μας.
Διαφωνία όμως υπήρξε και στον αριθμό των εισιτηρίων που θα παίρναμε. Ενώ αρχικά ζητήσαμε ένα συγκεκριμένο αριθμό εισιτηρίων, από τα οποία όσα μπορούσαμε θα τα διαθέταμε ως διαρκείας και τα υπόλοιπα ως απλά εισιτήρια, καταλήξαμε να μας γίνεται τελική αντιπρόταση για τα μισά από αυτά που ζητήσαμε και με την προϋπόθεση το 40% να είναι διαρκείας ενώ τα υπόλοιπα απλά εισιτήρια να έχουν διατεθεί το αργότερο μέχρι 4 ημέρες πριν το εκάστοτε ματς!
Σε αυτό το σημείο θα θέλαμε να υπενθυμήσουμε ότι τα γραφεία μας δεν εδρεύουν στη Λάρισα αλλά 350 χιλιόμετρα μακριά. Ως εκ τούτου, είναι αδύνατο να διαθέτουμε τα εισιτήρια στις πρώτες 2 ημέρες κυκλοφορίας τους και παράλογο να απαιτείται να διαθέσουμε το 40% σε διαρκείας. Αν και αρκετοί από εμάς είμαστε πρόθυμοι να αγοράσουμε διαρκείας (όπως κάνουμε κάθε χρόνο), μόνο και μόνο για να στηρίξουμε την προσπάθεια της ΠΑΕ κι ας ξέρουμε ότι δεν θα κάνουμε απόσβεση στα χρήματά μας, είναι προφανές ότι τα περισσότερα μέλη μας (λόγω απόστασης, εξόδων μετακίνησης, δουλειάς, οικογενειακών υποχρεώσεων) δεν μπορούν να ταξιδέψουν στη Λάρισα για πάνω από 4-5 ματς το χρόνο και συνεπώς δεν τους συμφέρει οικονομικά σε καμία περίπτωση η αγορά διαρκείας.

Με δεδομένα τα παραπάνω και επειδή σε ένα γήπεδο 16.000 θέσεων που η κίνηση των διαρκείας έχει "παγώσει" στα 3.500, είναι εξεφτιλιστικό να μας γίνονται παζάρια για το αν πάρουμε 50 ή 100 εισιτήρια περισσότερα ή λιγότερα, αλλά και επειδή όταν δεν υπάρχει η αναμενόμενη στήριξη από το μεγάλο όγκο των οπαδών της ομάδας που μένουν στη Λάρισα, είναι παράλογο να υπάρχουν αυστηρές απαιτήσεις από τους οπαδούς της ΑΕΛ που ζουν στην Αθήνα, αποφασίσαμε να μην ζητήσουμε κανένα εισιτήριο από την ΠΑΕ ΑΕΛ, τόσο διαρκείας όσο και απλό.
Για άλλη μια φορά επιλέγουμε να περπατήσουμε τον δρόμο που δεν διαλέγει κανείς. Κι ας είναι αυτός ο δρόμος κακοτράχαλος και σπαρμένος με εμπόδια. Δεν υπολογίζουμε κανένα κόστος. Τον έχουμε ξαναπερπατήσει και τον γνωρίζουμε καλά.

Ζητάμε συγγνώμη από όσους είχαν κάνει κράτηση για διαρκείας μέσω του Συνδέσμου μας και είμαστε βέβαιοι ότι συμφωνούν και αυτοί στό ότι η αξιοπρέπειά μας είναι πάντα αδιαπραγμάτευτη και πολύ πιο πολύτιμη από μερικές δεκάδες διαρκείας σε συνδεσμιακή τιμή.
Παράλληλα, ενημερώνουμε τα μέλη και τους φίλους μας ότι στο νέο γήπεδο θα δίνουμε κανονικά το παρών στη βυσσινί πλευρά του "πετάλου των φιλοξενουμένων" αγοράζοντας τα εισιτήρια από τα εκδοτήρια, ανεξάρτητοι από όλους και χωρίς να έχουμε υποχρέωση σε κανέναν. Αισιοδοξούμε να δημιουργήσουμε ένα δυνατό πυρήνα όπου η ατμόσφαιρα θα θυμίζει το απόρθητο Αλκαζάρ των 80s και που με φωνές και συνθήματα θα εμψυχώνουμε την ΑΕΛ ενώ ταυτόχρονα θα "υποδέχόμαστε" τους αντίπαλους οπαδούς και θα τους ασκούμε πίεση από τη στιγμή που θα πατάνε το πόδι τους στο γήπεδο μέχρι να το εγκαταλείψουν. Τρέχοντας!

Όσοι πιστοί προσέλθετε.

--
ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΑΕΛ
ATHENS CLUB

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου